«Το γέλιο είναι μια αντίδραση ενάντια στην αυστηρότητα. Γελούσαμε και κοροϊδεύαμε τα πάντα. Κοροϊδεύαμε τους εαυτούς μας, όπως κοροϊδεύαμε τους καλοχορτασμένους και τους ψευτοειρηνοποιούς. Παίρναμε το γέλιο μας στα σοβαρά. Το γέλιο ήταν η μόνη εγγύηση της σοβαρότητας με την οποία, στο ταξίδι μας προς την ανακάλυψη του εαυτού μας, εξασκούσαμε την αντιτέχνη» – Hans Richter
1
Το καρναβάλι την εποχή της φεουδαρχικής Δύσης, είχε ανατρεπτικό χαρακτήρα. Η μεγάλη του ακμή συμπέφτει με την ανάπτυξη των πόλεων, της αυτονομίας τους και της νεοσχηματισμένης αστικής τάξης, η οποία το χρησιμοποιεί στον πολιτιστικό της αγώνα εναντίον της φεουδαρχικής και εκκλησιαστικής ιδεολογίας. Το καρναβάλι είναι για την αστική τάξη ότι η επιστήμη, το θέατρο, ο τύπος: όπλα ενάντια στη φεουδαρχία. Με την εγκαθίδρυσή της, τα τρία τελευταία γίνονται εργαλεία για την διατήρηση της θέσης της και της αύξησης της δύναμής της, ενώ το καρναβάλι, απλά απονευρώνεται και χάνει την επαναστατικότητα και τη λαϊκότητά του. Ο κόσμος που συμμετέχει σ’ αυτό, πλέον είναι διαχωρισμένος από την οργάνωσή του, την οποία αναλαμβάνουν κρατικοί φορείς. Το μόνο που μένει ίδιο είναι η μεταμφίεση και η μέθη. Η επαναστατικότητα του καρναβαλιού, όμως, τελικά δεν εξαφανίστηκε. Δραπέτευσε και μεταμορφώθηκε! Αποκομμένη πια απ’ το καρναβάλι, η καρναβαλική επαναστατικότητα, μπόλιασε στις οδομαχίες και βρήκε έδαφος να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.
2
Η ανανέωση της ζωής που γιορτάζεται στα καρναβάλια της υπαίθρου, δίνει τη θέση της στη γιορτή της επανοικειοποίησης της στις οδομαχίες. Το ανάμα της φωτιάς και το κάψιμο του ανδρείκελου, αντικαθίσταται από τον εμπρησμό εχθρικών προς τη ζωή στόχων. Οι αναπαραστάσεις της γενετήσιας πράξης, τα σκατολογικά τραγούδια και η αθυροστομία, αντικαθίστανται απ’ τις φαλλοκεντρικές χειρονομίες (την επίδειξη των γενετικών οργάνων προς τα όργανα της τάξης), τα σκατολογικά συνθήματα και την αθυροστομία. Η μεταμφίεση αντικαθίσταται με το «κουκούλωμα». Το κράτημα της μαγκούρας για ξυλοφόρτωμα, από το κράτημα του ροπάλου ή του λοστού για ξυλοφόρτωμα, σπάσιμο κλπ Η εκτόξευση αντικειμένων, απ’ την εκτόξευση πετρών. Ο θόρυβος των κουδουνιών από το θόρυβο της σπασμένης μολότοφ. Η κριτική και η αμφισβήτηση της εξουσίας στο καρναβάλι, αντικαθίσταται από την ευθεία επίθεση σ’ αυτήν.
Για τη λογική του καρναβαλιού, όπως και για τη λογική των οδομαχιών, καμιά αξία δεν είναι ιερή και ακλόνητη. Κανένα γεγονός δε θεωρείται αρκετά τραγικό, ιερό ή επίσημο για να μην μπορεί να γίνει αντικείμενο γελοιοποίησης και χλεύης. Και στις δύο περιπτώσεις ισχύει το «τίποτα δεν είναι ιερό, τα πάντα επιτρέπονται». Το καρναβάλι, όπως και οι οδομαχίες, είναι πρόσκαιρη διακοπή του επίσημου συστήματος των απαγορεύσεων και των ιεραρχικών φραγμών. Είναι ένας ανάποδος κόσμος που κρατάει κάποιες μέρες, στην περίπτωση του καρναβαλιού, και κάποιες ώρες ή λεπτά, στην περίπτωση των οδομαχιών.
3
Το καρναβάλι, εκτός από «ανάποδος κόσμος», είναι κι ένας κόσμος που τα αντίθετα ενώνονται, όπως η ζωή κι ο θάνατος, τα γηρατειά κι η νιότη, το “πάνω” και το “κάτω”, η γυναίκα και ο άνδρας. Γεγονός που αποκρυσταλλώνεται σε διάφορες φιγούρες του καρναβαλιού, όπως οι αρλεκίνοι, που είναι μισοί άντρες και μισοί γυναίκες ή ο μασκαράς του σλοβένικου καρναβαλιού, που είναι γριά και νέος ταυτόχρονα. Οι οδομαχίες, επίσης, χαρακτηρίζονται από την ένωση των αντιθέτων: της κατάφασης και της άρνησης, της θέσης και της αντίθεσης, της άμυνας και της επίθεσης, της αγάπης για την ελευθερία και του κινδύνου για ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό της.
Καθυστερεί η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ του Τμήματος Δασών, του ΚΟΤ και του Δήμου Πόλης Χρυσοχούς για παραχώρηση του ευκαλυπτώνα ώστε να προχωρήσει η διαδικασία της αναβάθμισης του κατασκηνωτικού χώρου. Υπενθυμίζεται ότι έχει ήδη καταρτιστεί γενικό σχέδιο (masterplan) για την ανάπλαση του κατασκηνωτικού χώρου στον ευκαλυπτώνα της Πόλης Χρυσοχούς το οποίο δεν έχει τεθεί υπόψη των ενδιαφερομένων πολιτών και οργανώσεων στα πλαίσια ενός διευρυμένου δημόσιου διάλογου. Ο Δήμος Πόλης Χρυσοχούς απαιτεί να προηγηθεί η υπογραφή της συμφωνίας μίσθωσης του χώρου πριν προχωρήσει σε διαδικασία δημόσιας ακρόασης. Εν τω μεταξύ τέλος Φεβρουαρίου λήγει το συμβόλαιο διαχείρισης του χώρου από τους ιδιώτες διαχειριστές και συνεπώς αυτόματα ο χώρος παραμένει ανεξέλεγκτος και αφύλακτος.
Την Κυριακή 27.02.2011, ώρα 12πμ (το μεσημέρι) παρακαλούμε οπως παρευρεθούμε όλοι όσοι στηρίζουμε τη διάσωση και διατήρηση του κατασκηνωτικού χώρου Πόλεως Χρυσοχούς και να αποτρέψουμε την καταστροφή του.
Όπως οι πλείστοι υποψιαζόμαστε, εμπλέκονται οικονομικά οφέλη οπως και άλλοι ξενοδοχειακοί παράγοντες στο παρασκήνιο αυτής της φρίκης.
Πάμε να αποτρέψουμε τη συμφορά αυτή και ας ελπίσουμε πως δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα πάμε στο Κατασκηνωτικό Χώρο της Πόλεως Χρυσοχούς.
Συμμετέχουμε στη δικοινοτική εκδήλωση που θα γίνει αυτό το Σάββατο, 19 Φλεβάρη. Θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση, στις 14:30 στο πάρκο του Ορφέα/Χρυσαλινιώτισσας, ενώ θα προηγηθεί critical mass από την πλατεία ελευθερίας στις 13:00 (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση).
1. Αυτό είναι ένα διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης. Σκοπός μας είναι να επικοινωνήσουμε με ολόκληρο τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, με την ελπίδα να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης.
2. Είμαστε μέλη μιας οργανωμένης αναρχικής ομάδας που ονομάζεται DAF (Devrimci Anarşist Faaliyet)Αναρχική Επαναστατική Δράση, η οποία τα τελευταία πέντε χρόνια δραστηριοποιείται στην Ανατολία και στη Μεσοποταμία. Η “επανάσταση”, η “(αυτο)οργάνωση”, η “συλλογική διαβίωση” και η “συλλογική παραγωγή” αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της ομάδας μας. Βρισκόμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την εξουσιαστική βαρβαρότητα.
3. Έχουμε μια συλλογική και οργανωμένη προοπτική, σύμφωνα με την οποία:
Προσπαθούμε να καταλάβουμε, να στηρίξουμε και να εξετάσουμε τον αγώνα της ελευθερίας του κουρδικού λαού, τον οποίο αντιλαμβανόμαστε ως επαναστατικό κίνημα κοινωνικής αντίστασης κατά του κράτους.
Προσπαθούμε να οργανώσουμε μια αντιμιλιταριστική αναρχική δράση και εναντιωνόμαστε καθολικά σε κάθε έννοια και θεσμό του έθνους-κράτους, το οποίο για μας είναι εθνικιστικό και βασίζεται σε στρατιωτικά και πολιτικά πραξικοπήματα.
Προσπαθούμε να οργανώσουμε τη νεολαία ενάντια σε κάθε γεροντοκρατική ιεραρχία.
Προσπαθούμε να οργανωθούμε σε καθημερινό και πολιτικό επίπεδο με τις γυναίκες, τα παιδιά, αλλά και την γκέι κοινότητα που η ανδροκρατούμενη κοινωνία αγνοεί.
Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις σύμφωνα με το αναρχικό πρόταγμα για αυτοοργάνωση σε απεργίες, καταλήψεις, αντιστάσεις και κάθε είδους δράσεις των εργατών και των καταπιεσμένων ανθρώπων
Προσπαθούμε να βρούμε διεξόδους από το καπιταλιστικό σύστημα και τις κοινωνικές σχέσεις που αυτό δημιουργεί.
4. Σύμφωνα με αυτή την προοπτική:
Ενδιαφερόμαστε για τη σχέση μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου και τους καταπιεσμένους που αυτή δημιουργεί και προωθούμε μια ασυμβίβαστη αναρχοσυνδικαλιστική ταξική πάλη ενάντια στο κεφάλαιο στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Υποστηρίζουμε τους εργάτες που δουλεύουν σε σκληρές και φτωχά αμειβόμενες εργασίες, οι οποίοι αναγκάζονται να δουλεύουν σε επικίνδυνες για τη ζωή τους συνθήκες. Μέχρι τώρα οι λιμενεργάτες, οι εργαζόμενοι στη λείανση σκληρών υφασμάτων (jeans), στην UPS, ISKI, MEHA, TEKEL, την κατασκευαστική Buca, τη DESA, οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης και στον κινηματογράφο μέσα από διαδικασίες μποϋκοτάζ, καταλήψεις, δράσεις δρόμου έχουν καταφέρει αρκετά. Υιοθετούμε μια αδιάλλακτη στάση απέναντι στα αφεντικά και τα συνδικαλιστικά τους όργανα.
5. Έχουμε πραγματοποιήσει διαμαρτυρίες ενάντια στην απάτη της παγκόσμιας κρίσης που το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα έχει δημιουργήσει με την αύξηση των τιμών, την ανεργία και των οικονομικών επιπτώσεων που αυτά συνεπάγονται, ενάντια στους σχεδιαστές της παγκόσμιας εκμετάλλευσης του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας κατά τη διάρκεια των επαφών τους στις 6 και 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Κατά τη διάρκεια των ημερών αυτών μαζί με άλλους άνεργους συντρόφους οργανώσαμε κινήσεις αντίστασης.
6. Πραγματοποιούμε δραστηριότητες στα πανεπιστήμια, τα οποία έχουν μετατραπεί σε στρατώνες. Διοργανώνουμε εκστρατείες κατά των λειτουργιών των Πανεπιστημίων τα οποία περιβάλλονται με σεκιουριτάδες και κάμερες ασφαλείας. Επίσης, γίνονται δράσεις ενάντια στην επίθεση των πανεπιστημιακών αρχών (αναστολή, πειθαρχικές ποινές, αποβολές, φασιστική αντιμετώπιση των Κούρδων φοιτητών, ατομικά έντυπα ελέγχου των εργασιών, περιστρεφόμενες θύρες ελέγχου, εξακριβώσεις ταυτότητας, ταυτότητες με barcode τσιπ).
7. Πραγματοποιούμε δραστηριότητες ενάντια στην απομόνωση και τις φυλακές. Το κράτος συνεχίζει τη σκληρή αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων ενώ οι δράσεις αντίστασης εντείνονται. Το 2000, 122 πολιτικοί κρατούμενοι τραυματίστηκαν και 28 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους. Όσο το κράτος συνεχίζει τις πρακτικές καταστολής κατά κρατουμένων στις φυλακές, εμείς θα συνεχίζουμε την αλληλεγγύη μας προς τους πολιτικούς κρατουμένους, στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Με τους ακρωτηριασμένους φίλους μας στη φυλακή μετά από αυτές τις επιχειρήσεις κάνουμε συμβολικές διαμαρτυρίες όπως οι “ξυπόλητες” πορείες, αλληλογραφούμε και στέλνουμε βιβλία στους φυλακισμένους. www.kapatilma.blogspot.com
8. Η ιστορία της αντίρρησης συνείδησης στην Τουρκία είναι η ιστορία της κρατικής απελπισίας εναντίον της συνείδησης. Εμείς, ως αναρχικοί που στοχεύουμε στην κοινωνική μετάβαση, θεωρούμε πως η αντίρρηση συνείδησης αποτελεί το πιο ενεργό βήμα και την πιο αληθινή δράση για τον πόλεμο που συνεχίζεται σε αυτή τη γη εδώ και τριάντα χρόνια. Προωθούμε την ευαισθητοποίηση μεταξύ των Κούρδων (κυρίως της κουρδικής νεολαίας) σε αυτό το θέμα μέσω της πλατφόρμας που ονομάζεται “Barış iחin Vicdani Ret Platformu» (Πλατφόρμα Αντίρρηση Συνείδησης για την Ειρήνη). Οι επισκέψεις στην κουρδική περιοχή, τα πανό στις κουρδικές γειτονιές, οι δράσεις του δρόμου και η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αντιρρησίες συνείδησης είναι τα συγκεκριμένα παραδείγματα αυτής της ευαισθητοποίησης. Κάνουμε δράσεις σχετικά με “ύποπτους θανάτους στρατιωτών / αυτοκτονίες”, οργανώνοντας συναντήσεις με τις οικογένειες των ανταρτών και των στρατιωτών ωστε να τους κάνουμε να ενωθούν σε έναν αγώνα, κάνοντας διαμαρτυρίες για τα άτομα που έχουν καταδικαστεί για την υποστήριξη των αντιρρησιών συνείδησης. Υπάρχουν πάνω από 250 άνθρωποι που είναι αντιρρησίες συνείδησης (οι περισσότεροι από αυτούς είναι Κούρδοι). Θα συνεχίσουμε τις δράσεις αλληλεγγύης στον Inan Suver, που είναι ακόμα στη φυλακή επειδή είναι αντιρρησίας συνείδησης.www.barisicinvicdaniret.org
9. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός εμπορευματοποίησε το νερό και το έδαφος που είναι η ουσία των ζωντανών οργανισμών καθιστώντας τα ενεργειακή πολιτική για τα υψηλά κέρδη των εταιρειών. Την ίδια στιγμή, οι ιστορικές και πολιτιστικές αξίες του λαού των περιοχών καταστρέφονται. Όλες αυτές οι ενεργειακές πολιτικές προκαλούν οικολογική και κοινωνική καταστροφή που δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Δίνουμε αγώνα και αντίσταση με τους ντόπιους ανθρώπους ενάντια στις καπιταλιστικές πολιτικές που διαμορφώνουν τη φύση και τους ζωντανούς οργανισμούς με τη βία. Είμαστε ενάντια σε όλους τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, τους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς, τους πυρηνικούς σταθμούς και τις ενεργειακές πολιτικές που καταστρέφουν τη ζωή. Στεκόμαστε πλάι στους χωρικούς προσπαθώντας να αποτρέψουμε τις εγκαταστάσεις των εταιρειών που εκτελούν αυτές τις ενεργειακές πολιτικές, μπροστά στα εργοτάξια κατασκευαστικών έργων και μπροστά από τις εταιρείες τους στις πόλεις. Οργανώνουμε σχετικές δραστηριότητες, ειδικά στην περιοχή της Μαύρης Θάλλασας (όπου οι εταιρείες σχεδιάζουν να χτίσουν πολλά υδροηλεκτρικά εργοστάσια). Η πλατφόρμα με τις συγκεκριμένες δραστηριότητές μας ονομάζεται “Karadeniz İsyandadır Platformu” (Μαύρη Θάλασσα, πλατφόρμα ταραχών).www.karadenizisyandadir.org
10. Είμαστε αντίθετοι με τις ταυτότητες φύλου που γίνονται μέσα πίεσης από την εξουσία. Θέλουμε να ξεπεράσουμε τις κοινωνικές ανισότητες των φύλων και να καταργήσουμε τις διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων. Υπερασπιζόμαστε τη ζωτικής και πολιτικής σημασίας ύπαρξη των «άλλων » (γυναικείες οργανώσεις, LGBT και ομοφυλόφιλων) οι οποίοι αγνοούνται από την εξουσία. Πάνω σε αυτό, κάνουμε διαδηλώσεις και συμμετοχικές διαμαρτυρίες σχετικά με τις δολοφονίες γυναικών και τρανσέξουαλ, συμμετέχουμε σε πορείες με τις μαύρες-μοβ σημαίες μας και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες αγώνα με τις γυναίκες, οι οποίες εργάζονται στον καθαρισμό. Δραστηριότητες για αυτό το θέμα:www.asiyenasilkurtulur.net
11. Είμαστε ενάντια στην καπιταλιστική οπτική της κατανάλωσης που δημιουργεί δικό της τρόπο κοινωνικοποίησης και εμπορευματοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις. Εμείς, που τασσόμαστε ενάντια στην καπιταλιστική οπτική της κατανάλωσης και που είμαστε καλλιτέχνες ακτιβιστές, βλέπουμε την τέχνη σαν μορφή δράσης σε τομείς ζωτικής σημασίας και πραγματοποιούμε διάφορες δράσεις σ’αυτή την κατεύθυνση όπως το “Sanalt”. Σε αυτό το πλαίσιο, διοργανώνουμε εναν ειρωνικό διαφημιστικό διαγωνισμό που ονομάζεται “Antikapitalist Reklamlar”(Αντικαπιταλιστικές Διαφημίσεις). Εκτός αυτού έχουμε και ένα άλλο πρότζεκτ που ονομάζεται “Kara Propaganda”(Μαύρη Προπαγάνδα) με οπτικό υλικό για την ημερήσια διάταξη ενάντια στην προπαγάνδα του συστήματος. www.karapropaganda.blogspot.com
12. Δημιουργήσαμε το δικό μας ραδιόφωνο, ενάντια στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τα υπόλοιπα ΜΜΕ τα οποία παίρνουν όλο και μεγαλύτερη δύναμη από τις διαφημίσεις που βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των καπιταλιστών. Το ράδιο Mülksüzler, που πήρε τ’ όνομά του από το μυθιστόρημα “The Dispossessed” της Ursula K. Le Guin, εκπέμπει από διάφορες περιοχές του κόσμου. Το ράδιο Mülksüzler είναι ένα κανάλι επικοινωνίας ανθρώπων με διάφορα ενδιαφέροντα, είναι ένα ράδιο που υψώνει τη φωνή που ακούγεται στους δρόμους. Τα άτομα που κάνουν το πρόγραμμα στο ράδιο Mülksüzler είναι σε αμοιβαία αλληλεγγύη με τους ακροατές. Το ράδιο Mülksüzler έχει ως στόχο να διαφέρει από ένα ραδιόφωνο που υπηρετεί οικονομικά συμφέροντα.www.mulksuzler.net
13. Φτιάξαμε το 26Α για τη δημιουργία ενός αντικαπιταλιστικού ζωντανού πολιτισμού ενάντια στον καταναλωτικό πολιτισμό του παγκόσμιου καπιταλισμού. Για την υλοποίηση των νέων ονείρων του κόσμου μας αυτή τη στιγμή να παράξει, να ζήσει και να μοιραστεί. Ο κύριος στόχος του 26A είναι να πραγματοποιήσει τις καταστροφικές πρακτικές της καθημερινής επανάστασης.
Μοντέλο στέγασης: Πρέπει να μοιραστούμε και να κολεκτιβοποιήσουμε τους χώρους που ζούμε για την ολική μετατροπή της ζωής μας ενάντια στην καπιταλιστική κουλτούρα. Η καπιταλιστική κουλτούρα μετατρέπει τα άτομα σε δύσπιστους και μοναχικούς ανθρώπους, τους υποχρεώνει να είναι τμήματα της οικονομικής εκμετάλλευσης, τους αναγκάζει να δημιουργούν αυταρχικές σχέσεις και να χάνουν την αυτοεκτίμησή τους. Ζούμε σε χώρους όπου οι καπιταλιστικές συνήθειες είναι εκτός, όπου ζούμε συλλογικά, όπου βιώνουμε την οικονομική συνεργασία και τις σχέσεις ανταλλαγής, όπου η ζωτική γνώση κυκλοφορεί ανεξάρτητα, όπου αισθανόμαστε τον εαυτό μας ελεύθερο.
Κουλτούρα αλληλεγγύης: Πραγματοποιούμε ζωτικές δραστηριότητες με φίλους που ζουν κοντά στην προοπτική του μοντέλου στέγασης. Συνεργαζόμαστε για τις ανάγκες (όπως τρόφιμα, ρούχα κ.λπ.) και για την αλληλοβοήθεια (υγεία, νομικά προβλήματα κ.λπ.). Διατηρώντας αυτή τη νοοτροπία, προσπαθούμε να βρούμε λύση στο πρόβλημα της καταστροφής της ζωής από τον καπιταλισμό.
Παραγωγή: Παράγουμε τα δικά μας τρόφιμα και φτιάχνουμε τα ρούχα μας, δεν αγοράζουμε, δεν ψωνίζουμε, παράγουμε ό,τι μας χρειάζεται. Με αυτον τον τρόπο, δημιουργούμε μια εναλλακτική κουλτούρα και έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής ενάντια στην ατέρμονα καταναλωτική κουλτούρα του καπιταλισμού. Συλλέγουμε τρόφιμα από παζάρια και τα διατηρούμε σε κονσέρβες κάποιες φορές. Μαζεύουμε πράγματα από τα σκουπίδια στα εργοστάσια υφασμάτων και τα χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε τα ρούχα μας. Μοιραζόμαστε όλα τα πράγματα που χρειαζόμαστε με τους ανθρώπους που τα χρειάζονται.
Καφέ 26Α: Το Καφέ 26Α είναι ένα κοινωνικό κέντρο που το χρησιμοποιούν οι αναρχικοί για τις δραστηριότητες και τις συνελεύσεις τους, και επίσης, είναι ένα μέρος που βοηθά στην οικονομική ενίσχυση της οργανωμένης ομάδας μας. Στο Καφέ 26Α μοιραζόμαστε τα «προϊόντα» μας, και επίσης μπορείτε να βρείτε πολλές εναλλακτικές εκδόσεις. Αυτό το κοινωνικό κέντρο είναι ένας διεθνής χώρος που μπορείτε να συναντήσετε αναρχικούς και αντιεξουσιαστές από όλο τον κόσμο. Συμμετέχουμε συλλογικά 20 εθελοντές. Κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι που τρώμε κάποιες φορές τη μέρα και οποιοσδήποτε το επιθυμεί θα μπορούσε να συμμετέχει σ’ αυτή την κατάσταση και σχέση.
Anarşist Perspektif İzmir - Aναρχική Προοπτική Ισμίρ (Σμύρνης)
1. Εδώ και ένα χρόνο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια οργανωμένη αναρχική αντίληψη στο Ισμίρ. Αναγνωρίζουμε το φασισμό πίσω απ’ το “δημοκρατικό” προσωπείο του Ισμίρ και δρούμε ως οργανωμένα άτομα ενάντια στη φασιστική αντίληψη.
2. Υψώνουμε τις φωνές μας ενάντια στον πόλεμο αυτής της γης και αγωνιζόμαστε οργανωμένα για ένα κίνημα ολικής αντίρρησης συνείδησης. Θεωρούμε πως ο πόλεμος ενάντια στον Κουρδικό λαό θα τελειώσει με την κοινωνικοποίηση ενός κινήματος ολικής αντίρρησης συνείδησης. Οργανώνουμε εκδηλώσεις για ενημέρωση και άλλες δράσεις σχετικά με αυτό το κίνημα στα πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο υποστηρίζουμε τον αγώνα του αντιρρησία συνείδησης İnan Suver, ο οποίος συνελήφθη στις 5/8/2010. Οργανώνουμε δελτία Τύπου, δράσεις, καμπάνιες αλληλεγγύης για τον İnan Suver, που βρίσκεται ακόμη στη φυλακή.
3. Υποστηρίζουμε 2 απεργίες εργαζομένων που βρίσκονται σε εξέλιξη στο Ισμίρ. Υψώνουμε τις φωνές μας ενάντια στον καπιταλισμό μαζί με τους 25 εργαζομένους της UPS που απολύθηκαν πριν ένα χρόνο από έναν αντιπρόσωπο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Στεκόμαστε δίπλα στους εργαζόμενους στην καθαριότητα του Δήμου Buca που απολύθηκαν λόγω του “συστήματος υπερεργολαβίας” απ’ το συνασπισμό εξουσιαστών και καπιταλιστών. Εμείς, ως Anarşist Perspektif (Αναρχική Προοπτική), είμαστε μαζί με τους υπαλλήλους καθαρισμού στην απεργία τους – κατά την οποία διαμένουν σε σκηνές έξω απ’το κτίριο του Δημαρχείου – στην οποία προχώρησαν έπειτα από τις οργανωμένες στάσεις τους ενάντια στο “σύστημα υπερεργολαβίας”.
4. Τα πανεπιστήμια, ως χώρος όπου το σύστημα αναπαράγεται ξανά και ξανά, καθιστούν τα άτομα (τα οποία εκφοβίζονται απ΄τη δύναμη της γνώσης) γρανάζια της μεγάλης μηχανής. Οργανωνόμαστε στα πανεπιστήμια για την αποκήρυξη του συστήματος, για την καταστροφή όλων των μηχανισμών πίεσης. Ενώ τα άτομα γίνονται αποθέματα του συστήματος χωρίς μέλλον επιβάλλοντάς τους να είναι σκλάβοι του καπιταλισμού, οργανωνόμαστε με ένα πνεύμα αλληλεγγύης, μακριά από τις ακαδημαϊκές επιθυμίες για να αντισταθούμε στην ταυτότητα που δημιουργεί η γνώση. Με τις δραστηριότητες μας στα πανεπιστήμια επιδιώκουμε την κατεδάφιση της γνώσης που εμπορευματοποιείται, βάζοντας στη θέση της τη ζωτικής σημασίας γνώση ωστε να καταστραφεί το άγχος των ατόμων για το μέλλον τους στο σύστημα.
5. Κάνουμε μελέτες με τη δικιά μας κολεκτίβα κινηματογράφου. Επιμένουμε σε έναν ενεργό, πολιτικό, συμμετοχικό κινηματογράφο ενάντια σε έναν κινηματογράφο που κατασκεύαζει αποξενωμένους θεατές. Σε αυτό το πλαίσιο, κάνουμε μια μελέτη ντοκιμαντέρ, η οποία έχει να κάνει με την αστική ανάπλαση (που είναι σε εξέλιξη) στην οποία ζουν Κούρδοι (Kadıfekale). Στις προβολές και στα εργαστήριά μας συζητάμε τις πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις του κινηματογράφου.
Ως “Lise Anarşist Faaliyet” εδώ και τρία χρόνια προσπαθούμε να διαδώσουμε τον οργανωμένο αναρχισμό στα λύκεια. Η εκπαίδευση στον τόπο μας, δρα ως εργοστάσιο παραγωγής σκλάβων για τον καπιταλισμό. Οι μαθητές στα σχολεία φορούν υποχρεωτικά στολές, οι καθηγητές τους ή άλλοι μεγάλοι σε ηλικία επιτρέπεται να τους χτυπούν, διδάσκεται πως είμαστε ανίκανοι και πρέπει να τους υπακούμε. Από τα 7 ως τα 18 είμαστε υποχρεωμένοι να ορκιζόμαστε κάθε πρωί πως έχουμε αφοσιώσει την ύπαρξή μας στην Τουρκία. Μας έμαθαν τη μεγάλη αξία του στρατού, την υποχρέωση να πεθαίνουμε για την πατρίδα αν χρειαστεί, να μαχόμαστε ενάντια σε διχαστικές ιδέες όπως ο αναρχισμός, ο κομμουνισμός, κ.τ.λ. Είναι ακόμη σε εξέλιξη η εφαρμογή πολιτικών της χούντας του ΄80. Ένα από τα πιο καταπιεστικά πράγματα είναι οι εξετάσεις για την είσοδο στο πανεπιστήμιο, για τις οποίες πρέπει να προετοιμαζόμαστε όπως τα άλογα για τις ιπποδρομίες. Ένα παιδί 13 ετών, καυχιέται ότι λύνει 500 τεστ σε μία μέρα. Ηεξουσία καταστρέφει την παιδική μας ηλικία, τη φαντασία μας, την εμπιστοσύνη και την αγάπη στους άλλους.
Αποφοιτούμε από το πανεπιστήμιο μες στη μοναξιά και σκεπτόμενοι τίποτα άλλο πέρα από την καριέρα μας. Πιστεύουμε ότι κανείς δεν αξίζει να υποφέρει αυτό το συστηματικό 12χρονο μαρτύριο. Επομένως, παλεύουμε ενάντια στις εγωιστικές, καριερίστικες, υποτακτικές, μιλιταριστικές και φασιστικές αντιλήψεις που δημιουργούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα στη νεολαία. Για να απελευθερωθούμε από αυτά που μας μαθαίνουν στο σχολείο.
Γι’ αυτό το λόγο, είμαστε αντίθετοι στην εκπαίδευση. Βλέπουμε τα γυμνάσια: Τα κτίρια αυτά όπου εγκλωβίζουν τους νέους, θεωρούμε πως είναι ένα πεδίο αναρχικής οργάνωσης. Πιστεύουμε πως ένας ελεύθερος κόσμος θα προέλθει μέσα από μια κοινωνική επανάσταση για την οποία άνθρωποι πρέπει να οργανωθούν. Το “Lafanzin”, είναι μια έκδοση που περιλαμβάνει τα άρθρα μας και διανέμεται σε οκτώ επαρχίες. Προσκαλούμε τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με εμάς μέσα από την ιστοσελίδα μας (lafisyanda.org), τα συνθήματά μας στους τοίχους, να οργανωθούν σε ένα κίνημα ενάντια στον καπιταλισμό. Μας απασχολεί το πώς με την προπαγάνδα μας θα κάνουμε ανθρώπους να παλέψουν για την επανάσταση τώρα και χωρίς τέλος. Καλούμε τους νέους σε μια επανάσταση τώρα.
Αποδίδουμε μεγάλη σημασία στη δράση στο δρόμο. Οι πράξεις σαμποτάζ πλήττουν το σχολείο και το θεσμό της εκπαίδευσης. Με το κλείδωμα των σχολείων, τα συνθήματα στους τοίχους, τα φλάιερ, την αλλαγή πινακίδων, προσπαθούμε να διαδώσουμε σε όλο και περισσότερους νέους τον αναρχισμό. Oργανώνουμε τον κόσμο ώστε να μην παρακαλά το κράτος. Εδώ κι έξι μήνες στην Ανατολία, ενάντια στην εξατομίκευση που προωθεί ο καπιταλισμός, σε διάφορα σχολεία πραγματοποιούνται συζητήσεις όπου μοιράζονται πράγματα.
Τρώμε πάντα μαζί τα γεύματά μας, κάτι που διαδίδεται μεταξύ νέων που νιώθουν την ελευθερία του να μοιράζεσαι. Η L.A.F.(μαθητική αναρχική δράση) ασχολείται με τις κοινωνικές αδικίες που αφορούν τη νεολαία. Δεν αποφεύγουμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε στρατιώτες της Τουρκίας στον εσωτερικό της πόλεμο. Προσπαθούμε να μιλήσουμε σε όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους για την συνειδητή αντίθεση στο στρατό για την ειρήνη. Είμαστε αντιμιλιταριστές νέοι όπως ο φίλος μας İlyada Erkus, που είναι ο νεότερος αντιμιλιταριστής και αντιρρησίας συνείδησης στον κόσμο. Αν δεν ανατρέψουμε τα σχολεία για να απελευθερωθούμε γκρεμίζοντας την κουλτούρα της υποταγής, θα είναι πολύ δύσκολο να φτάσουμε σε έναν ελεύθερο κόσμο. Αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο ελεύθερο από τις εξουσίες που επιτίθενται στις ψυχές και στις ζωές μας. lafisyanda.org
Δράση στο Ελληνικό Προξενείο τον Δεκέμβρη του ’08
Σε αρκετά σημεία η απόδοση του καλέσματος είναι ελεύθερη
Το κυπριακό πρόβλημα και ο εθνικισμός χαρίζουν υγεία και χαμόγελα στο κράτος και το κεφάλαιο…
Και την έβδομη ημέρα η Εξουσία είπε: «Εγένετο το Κυπριακό πρόβλημα και ας μη λυθεί ποτέ!»
Αντίθετα με τις διαδεδομένες αντιλήψεις, η γέννηση του εθνικισμού (και ο διαχωρισμός των δύο κοινοτήτων) στην Κύπρο είναι πολύ πρόσφατη. Οι απαρχές του βρίσκονται (όχι συμπτωματικά) σχεδόν ταυτόχρονα με το «νοίκιασμα» του νησιού από τους άγγλους αποικιοκράτες, δηλαδή το 1878. Οι εθνικές ταυτότητες που βλέπουμε σήμερα (αλλά και το αίτημα για ένωση με την Ελλάδα) όχι μόνο ήταν άγνωστες τότε (αναφορές σε Έλληνες και Τούρκους δεν υπάρχουν πριν την έλευση των άγγλων, παρά μόνο σε χριστιανούς και μουσουλμάνους) αλλά αντίθετα υπήρξαν παραδείγματα κοινής αντίστασης μουσουλμάνων και χριστιανών ενάντια στη φορολογία των τοπικών αρχόντων, Οθωμανών και εκκλησίας. Η εισαγωγή του εθνικισμού και ο διαχωρισμός του λαού προήλθε κυρίως από τους Άγγλους αποικιοκράτες, οι οποίοι ουσιαστικά και θεσμικά πλέον, οργάνωσαν τους εθνικούς διαχωρισμούς.
Οι αποικιοκράτες χρησιμοποίησαν τους εθνικούς μύθους για να εφαρμόσουν τη γνωστή τακτική του «διαίρει και βασίλευε» και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στο νησί. Ταυτόχρονα, οι ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι αστοί χρησιμοποίησαν τα εθνικά ιδεώδη για να προασπίσουν αρχικά τα οικονομικά τους συμφέροντα, αφού πρώτιστο μέλημα ήταν η άμυνα ενάντια στην «κουμμουνιστική απειλή.» Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τον «πατριωτικό αγώνα» με σκοπό την κατάληψη των κενών που θα άφηνε η εγκατάλειψη της εξουσίας του νησιού από τους Άγγλους. Το φαινόμενο του εθνικισμού και των εθνικών μύθων είναι, και στην Κύπρο, ένα καλοφτιαγμένο ιδεολόγημα που χρησιμοποιείται από την εξουσία και το κεφάλαιο για να υπονομεύσουν τα ταξικά κινήματα και οποιαδήποτε αντίσταση ενάντια στις επιλογές των κυρίαρχων. Τα δικοινοτικά εργατικά κινήματα των δεκαετιών ’30 και ’40, που ήταν ανταγωνιστικά στη Βρετανική εξουσία, πολεμήθηκαν από τους αστούς και των δύο κοινοτήτων, οι οποίοι χρησιμοποίησαν το εθνικό ιδεολόγημα για να τα αποδυναμώσουν, όπως έγινε στην περίπτωση των Οκτωβριανών, το ’31. Το παράδειγμα της Κύπρου είναι ένα από τα πολλά στην παγκόσμια ιστορία όπου το εθνικό πρόβλημα εμφανίστηκε και αφάνισε οποιεσδήποτε απόπειρες ταξικής/κοινωνικής σύγκρουσης, που είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται από τα μέσα της δεκαετίας του ΄30. Η Κύπρος αποτελεί ισχυρό χαστούκι στη μαρξιστική ορθοδοξία που βλέπει τους εθνικούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ως τα πρώτα βήματα της ταξικής πάλης. Η αφοσίωση των ελληνοκύπριων συνδικαλιστών στο εθνικό όραμα της ένωσης με την Ελλάδα διέσπασε την κοινή δράση των δύο κοινοτήτων, (όπως ήταν οι εργατικοί αγώνες της δεκαετίας του ’40, ο κοινός εορτασμός της πρωτομαγιάς του ’48 κοκ). Οι ηγεσίες των ε/κ και τ/κ συνδικάτων (ακόμα και του ΑΚΕΛ/ΠΕΟ) έστρεφαν τον αγώνα των εργαζομένων, όχι ενάντια στα αφεντικά, αλλά η μια κοινότητα ενάντια στην άλλη, για να μπορέσουν να πραγματώσουν τα εθνικά οράματά τους.
Το έθνος είναι ο συνεκτικός δεσμός κυρίαρχων και καταπιεσμένων, αφεντικών και δούλων. Οι εθνικοί μύθοι εξυπηρετούν και διαιωνίζουν την ταξική κοινωνία, αφού καλλιεργούνται από την αστική τάξη, έτσι ώστε τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να θεωρούν ότι ο εχθρός τους βρίσκεται σε ένα άλλο έθνος, (στην προκειμένη περίπτωση πως ο εχθρός είναι η άλλη κοινότητα) και να μην στρέφονται ενάντια στα αφεντικά και τους εξουσιαστές που καθημερινά τους κλέβουν τη ζωή. Η εθνική ενότητα η οποία δημιουργείται, σημαίνει συναίνεση των καταπιεσμένων στην αφαίμαξη της ζωής τους, ταξική/κοινωνική ειρήνη, και μια κατάσταση κοινωνικής απάθειας απέναντι σε οτιδήποτε θυμίζει ταξική πάλη και κοινωνική δράση και αντίσταση. Η ύπαρξη του κυπριακού προβλήματος σήμερα είναι ο κύριος πυλώνας του παραγόμενου εθνικισμού. Το κυπριακό με τη σειρά του δίνει λόγο ύπαρξης σε σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία, από αριστερά μέχρι ακροδεξιά συμμετέχουν ενεργά στη διάχυση των εθνικών μύθων στην κοινωνία. Οι εξουσιαστές έχουν χρησιμοποιήσει μια πετυχημένη, σε γενικές γραμμές, στρατηγική όσον αφορά το κυπριακό. Με το να προβάλλεται συνέχεια στις ειδήσεις, να γίνονται συνεχώς συζητήσεις στα ραδιόφωνα, και να διδάσκεται η μονόπλευρη και εθνικιστική πλευρά των γεγονότων μέσα στα σχολεία, έχουν καταφέρει να «κρύψουν» το κυπριακό πρόβλημα, κάνοντας την κοινωνία να το βαρεθεί. Έτσι, έχουν ωθήσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στο να πιστεύει πως η μόνη επιλογή που έχει είναι να διαλέγει ένα πολιτικό κόμμα ή ηγέτη, μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες, για να την εκπροσωπεί στις συζητήσεις και τις συνομιλίες για το εθνικό ζήτημα. Ταυτόχρονα, το κυπριακό που προβάλλεται ως το μέγιστο και σχεδόν μοναδικό πρόβλημα του τόπου δίνει την ευκαιρία στην πολιτική ηγεσία να περνά τις αντιλαϊκές της πολιτικές χωρίς την αντίδραση της κοινωνίας (και να αγνοεί παντελώς άλλα κοινωνικά προβλήματα) με πρόσχημα πάντα το κυπριακό. Όσον αφορά το πώς θα έρθουν οι δύο κοινότητες κοντά, (απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθούν κοινωνικά κινήματα ανταγωνιστικά στην εξουσία) αυτό δε θα γίνει με το άνοιγμα οδοφραγμάτων, ούτε με κομματικά πανηγύρια «ειρήνης και φιλίας¨», ούτε με μια λύση επιβαλλόμενη από τα πάνω.
Συγκεκριμένα, το αίτημα για άνοιγμα των οδοφραγμάτων είναι παγίδα, που θελημένα ή μη οδηγεί με ακρίβεια στην επισημοποίηση της διχοτόμησης ή διαφορετικά είναι η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Το δίπολο Επαναπροσέγγιση (UNOPS,συνομιλίες κλπ) ή Διχοτόμηση (εθνικιστές, αίτημα για ένωση κλπ) με λογικές του στυλ «δεν είσαι μαζί μας είσαι «απορριπτικός» ή «προδότης» αντίθετα πολώνει την κατάσταση στον ίδιο φαύλο κύκλο των «διαπραγματεύσεων» και των κομματικών τερτιπιών.
Οι ε/κ και οι τ/κ θα έρθουν πιο κοντά μέσα από τα κοινά βιώματα, και την αλληλεγγύη, μέσα από την κοινή δράση και αντίσταση, την οποία προσπαθούμε να κινήσουμε και να καταλύσουμε ως αναρχικοί και αγωνιζόμενοι άνθρωποι.
Ο στρατός ως μηχανισμός εξουσίας προάγει τα εθνικά ιδεώδη και στις δύο πλευρές, την πειθαρχία, την υπακοή και την ιεραρχία. Στην Κύπρο υπάρχουν 6 στρατοί: ελληνοκυπριακός(Ε.Φ.), Ελληνικός(ΕΛΔΥΚ),τουρκοκυπριακός,Τουρκικός(ΤΟΥΡΔΥΚ),ΟΗΕ,Βρετανικός(ΝΑΤΟ) και προσεχώς καναδικές βάσεις, και αναμένεται και η συγκρότηση του ευρωστρατού. Οι βάσεις που βρίσκονται σε εδάφη της Κύπρου έχουν παίξει αιματηρό ρόλο στους πολέμους που διεξάγονται στη Μέση Ανατολή για τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των κυρίαρχων, σε συνεργασία με το κυπριακό κράτος. Μια ιδανική λύση από τα κάτω όπως την οραματιζόμαστε συμπεριλαμβάνει κατάργηση όλων των στρατών και κλείσιμο/διώξιμο των βάσεων(στην Κύπρο και παντού).
Η πραγματικότητα είναι πως δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε από τους κάθε λογής «ηγέτες» και «σωτήρες» που εμφανίζονται. Η πραγματικότητα είναι πως η ουσία δεν βρίσκεται και ούτε ποτέ ήταν στο να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα ναι ή ένα όχι ενός σχεδίου που θέτουν οι κυρίαρχοι, όπως το Ανάν ή τη διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία. Η μόνη πραγματική λύση στο κυπριακό μπορεί να δοθεί από τους από κάτω: εκείνους που πραγματικά πλήττονται από τους διαχωρισμούς, και φυσικά χωρίς την εξουσιαστική διαμεσολάβηση των κοινωνικών σχέσεων. Πόσο περισσότερο στην Κύπρο, εδώ όπου οι κοινοί αγώνες και η κοινή αντίσταση απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση υπήρξαν – και πολύ πρόσφατα μάλιστα, πριν εξαφανιστούν στο βόθρο του εθνικού ιδεολογήματος.
Ακόμα κι αν έρθει μια λύση φτιαγμένη από τους από πάνω, αυτή θα είναι στα μέτρα τους, ώστε να μπορούν να μας χειραγωγούν και να μας ελέγχουν ακόμα καλύτερα. Θα είναι κομμένη και ραμμένη για αυτούς, με την συνέχιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, της καταστολής και του κοινωνικού ελέγχου. Θα εφεύρουν νέα ιδεολογήματα και θα χρησιμοποιήσουν στο έπακρο την γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή των πλαστών διαχωρισμών του έθνους για να εδραιώσουν και να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους. Φτάνουμε λοιπόν στο ερώτημα: θα περιμένουμε την λύση να έρθει από τους κυρίαρχους; Θα τους παρακαλούμε και θα τους ικετεύουμε να βρεθούν για «συνομιλίες λύσης»; Αφού το ξέρουμε, αυτοί θα κάνουν ό,τι τους συμφέρει καλύτερα. Η μόνη μας επιλογή είναι να αντισταθούμε, μέσα από δικοινοτικούς, κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, για την κατάργηση των συνόρων και των εθνικών διαχωρισμών, να επιτεθούμε στο σύστημα ιεραρχίας και εκμετάλλευσης που γεννάει αυτούς τους διαχωρισμούς, για μια ελεύθερη κοινωνία της αλληλεγγύης και της συνύπαρξης.
Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του αυτοοργανωμένου μαθητικού περιοδικού Σκαπούλα, και μοιράζεται από χτες στους δρόμους της Λευκωσίας. Μπορείτε να το βρείτε σε ηλεκτρονική μορφή κάνοντας κλικ εδώ.
Το περιοδικό διαθέτει και ιστοσελίδα σε κινηματικό σέρβερ, στο http://skapoula.espivblogs.net/
Συμμετέχουμε/παρεμβαίνουμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους τουρκοκύπριους εργαζόμενους που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Φλεβάρη, στις 11:00 το πρωί στο τέρμα της Λήδρας.
Η συγκέντρωση έξω από την πρεσβεία της Αιγύπτου σήμερα (6/2, 10:30) ήταν μικρή σε αριθμό (40 - 50 Αιγύπτιοι και αλληλέγγυοι αναρχικοί / αντιεξουσιαστές). Φωνάχτηκαν συνθήματα για την παραίτηση Μουμπάρακ και μοιράστηκαν φυλλάδια στα Αραβικά. http://enosianarxikon.blogspot.com/2011/02/tahrir.html
Το μεσημέρι, σύντροφοι και συντρόφισσες κάναμε βόλτα στο πάρκο απέναντι απ΄το παλιό νοσοκομείο και στην αφετηρία των λεωφορείων όπου μοιράσαμε το δελτίο για τον θάνατο του Khalid Mahmood. http://enosianarxikon.blogspot.com/2011/02/khalid-mahmood.html Πολλοί ήταν αυτοί που ανταποκριθήκαν θετικά, μιλήσαμε, εκφράστηκαν ανησυχίες και ανάγκη για κοινούς αγώνες.
Νέα συγκέντρωση αλληλεγγύης στους εξεγερμένους στην Αίγυπτο θα πραγματοποιηθεί αύριο, Κυριακή 6 Φλεβάρη, και ώρα 10:30 το πρωί, έξω από την αιγυπτιακή πρεσβεία στη Λευκωσία.
Είμαι ο Νιντάλ Tahrir από τη Black Flag (Μαύρη Σημαία) μια μικρή ομάδα αναρχοκομμουνιστών στην Αίγυπτο.
Ο κόσμος παρακολουθεί την Αίγυπτο και επίσης οργανώνει δράσεις αλληλεγγύης. Εντούτοις, λόγω του ότι το Διαδίκτυο έχει διακοπεί οι πληροφορίες αυτές είναι δύσκολο να βρεθούν. Μπορείς να μου πεις τι συνέβη στην Αίγυπτο την περασμένη εβδομάδα; Ποια είναι η προοπτική σας;
Η κατάσταση στην Αίγυπτο είναι πολύ κρίσιμη αυτή τη στιγμή. Ξεκινήσαμε με ένα κάλεσμα για μια ημέρα οργής εναντίον του καθεστώτος Μουμπάρακ στις 25 Ιανουαρίου. Κανείς δεν περίμενε ότι ένα τέτοιο κάλεσμα μπορεί να έγινε από μια χαλαρή ομάδα ή μια σελίδα στο Facebook. Δεν είμαστε πραγματικά οργανωμένοι και δεν «είμαστε όλοι Khalid Said". Ο Khalid Said ήταν ο νεαρός σκοτώθηκε από την αστυνομία του Μουμπάρακ στην Αλεξάνδρεια το περασμένο καλοκαίρι. Ήταν αυτή την Τρίτη που άρχισαν τα πάντα. Ήταν ο σπινθήρας που άναψε την πυρκαγιά.
Την Τρίτη αυτή έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις σε κάθε αιγυπτιακή πόλη. Την Τετάρτη άρχισε η σφαγή, με την απόπειρα να διαλυθεί η καθιστική διαμαρτυρία στην πλατεία Tahrir, την Τρίτη αργά το βράδυ και συνεχίστηκε τις επόμενες ημέρες. Ιδιαίτερα στην πόλη του Σουέζ, που έχει ιδιαίτερη αξία σε κάθε αιγυπτιακή καρδιά αφού ήταν το κέντρο της αντίστασης κατά του σιωνισμού το 1956 και το 1967. Στην ίδια περιοχή όπου πολέμησαν τα στρατεύματα του Σαρόν στον αιγυπτιο-ισραηλινό πόλεμο. Η αστυνομία του Μουμπάρακ έχει κάνει μια σφαγή, καθώς τουλάχιστον 4 άτομα σκοτώθηκαν και 100 τραυματίστηκαν, από βόμβες αερίου, σφαίρες από καουτσούκ και κανονικά πυρά. Επίσης χρησιμοποίησαν και μια παράξενη κίτρινη ουσία κατά των συγκεντρωμένων που μπορεί να είναι αέριο μουστάρδας.
Την Παρασκευή καλέστηκε η Jumu'ah της Οργής. Jumu'ah στα αραβικά είναι η Παρασκευή, που είναι το εθνικό Σαββατοκύριακο στην Αίγυπτο και σε πολλές ισλαμικές χώρες επίσης. Είναι ιερή ημέρα για το Ισλάμ λόγω των μεγάλων προσευχών αυτήν την ημέρα. Ονομάστηκε Προσευχή Jumu'ah και είχαν προγραμματιστεί διαδηλώσεις μετά από αυτή την προσευχή.
Το μεσημέρι η αστυνομία προσπάθησε να εμποδίσει τις πορείες με κάθε δύναμη και με βία, και έτσι έγιναν πολλές συγκρούσεις στο Κάιρο. (Στο κέντρο της πόλης, στο Mattareyah ανατολικά του Καΐρου) και σε όλη την Αίγυπτο, ειδικά στο Σουέζ, την Αλεξάνδρεια και τη Mahalla (στο Δέλτα, ένα από τα κέντρα της εργατικής τάξης). Από το μεσημέρι μέχρι το ηλιοβασίλεμα ο λαός διαδήλωνε στο Κάιρο, κάνοντας καθιστική διαμαρτυρία στην Πλατεία Tahrir μέχρι την κατάργηση του καθεστώτος Μουμπάρακ, φωνάζοντας το σύνθημα «Ο λαός απαιτεί απομάκρυνση του καθεστώτος". Κατά το ηλιοβασίλεμα, γύρω στις 5 μ.μ., ο Μουμπάρακ ανακοίνωσε απαγόρευση της κυκλοφορίας αναπτύσσοντας το στρατό σε κάθε πόλη. Την απαγόρευση της κυκλοφορίας ακολούθησε μια καλά προγραμματισμένη και σχεδιασμένη απόσυρση της αστυνομίας, που αντικαταστάθηκε από εγκληματίες και κακοποιούς που ονομάζονται Baltagayyah, και που απελευθερώθηκαν επίτηδες από πολλές αιγυπτιακές φυλακές για να τρομοκρατήσουν το λαό.
Ωστόσο, ούτε η αστυνομία ούτε τα πολλά στρατεύματα μπορούσαν να ελέγξουν τους δρόμους. Οι άνθρωποι φοβήθηκαν και ακολούθησε ένα μπαράζ ειδήσεων στα αιγυπτιακά τηλεοπτικά κανάλια. τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, ότι σε πολλές πόλεις πλιατσοκιλόγοι, κλέφτες και άλλοι ανοίγουν πυρ στο λαό. Έτσι οι άνθρωποι άρχισαν να οργανώνονται συγκροτώντας επιτροπές για να εξασφαλίσουν κάθε δρόμο. Ήταν ευπρόσδεκτο από το καθεστώς το ότι οι άνθρωποι φοβήθηκαν για την αστάθεια στη χώρα, αλλά από ένα σημείο και μετά θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από εδώ για να συγκροτήσουμε εργατικά συμβούλια.
Την Τετάρτη υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ των υποστηρικτών του Μουμπάρακ και των διαδηλωτών. Είναι αυτός ο σωστός τρόπος να το περιγράψω; Ποιοι είναι οι «υποστηρικτές Μουμπάρακ;" Πώς οι συγκρούσεις αυτές επηρεάζουν τη συμπεριφορά της μέσης αιγυπτιακής εργατικής τάξης;
Είναι απολύτως λάθος να τις αποκαλούμε συγκρούσεις μεταξύ των υποστηρικτών του Μουμπάρακ και των διαδηλωτών. Στη διαδήλωση των υποστηρικτών συμμετείχαν πολλοί Baltagayyah και μυστική αστυνομία που επιτέθηκαν στους διαδηλωτές στην Πλατεία Tahrir. Η επίθεση άρχισε αμέσως μετά την ομιλία του Μουμπάρακ και επίσης μετά την ομιλία του Ομπάμα.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Μουμπάρακ αισθάνεται σαν βόδι που το σφάζουν και προσπαθεί να ρίξει το αίμα του πάνω στους σφαγείς του. Αισθάνεται σαν το Νέρωνα που ήθελε να κάψει την Αίγυπτο πριν από την απομάκρυνσή του, προσπαθώντας να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι είναι εγγυητής της σταθερότητας, της ασφάλειας και της προστασίας. Με τον τρόπο αυτό σημείωσε μια κάποια πρόοδο καθώς η ιερή εθνική συμμαχία έχει πλέον συγκροτηθεί εναντίον των Tahrirites (των διαδηλωτών στην πλατεία Tahrir) και της Κομμούνας της Tahrir.
Πολλοί άνθρωποι, ειδικά της μεσαίας τάξης, λένε ότι οι διαδηλώσεις πρέπει να σταματήσουν επειδή η Αίγυπτος φλέγεται ήδη και η πείνα έχει αρχίσει. Αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι μόνο μια υπερβολή. Κάθε επανάσταση έχει τις δυσκολίες της. Ο Μουμπάρακ προσπαθεί με το φόβο και τον τρόμο να μείνει περισσότερο στην εξουσία. Προσωπικά, θέλω να πω, ότι ακόμη και αν οι διαδηλωτές ήταν οι υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης, ακόμη και αν ο Μουμπάρακ πρέπει να φύγει, πρέπει να φύγει λόγω της ανικανότητάς του να ασχοληθεί με την κατάσταση αυτή εδώ και τώρα.
Τι βλέπεις να συμβαίνει την επόμενη εβδομάδα; Πώς η θέση της κυβέρνησης των ΗΠΑ μπορεί να επηρεάσειτην κατάσταση;
- Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι θα συμβεί αύριο ή την επόμενη εβδομάδα. Ο Μουμπάρακ είναι ηλίθιος και πεισματάρης και τα αιγυπτιακά ΜΜΕ θα διεξάγουν τη μεγαλύτερη εκστρατεία στην ιστορία τους για να εμποδίσουν τις διαδηλώσεις της προσεχούς Παρασκευής, 4 Φεβρουαρίου. Έχει καλεστεί μια άλλη πορεία εκατομμυρίων στην Tahrir με την ονομασία "Jumu'ah Σωτηρίας". Η θέση της κυβέρνησης των ΗΠΑ μας επηρεάζει περισσότερο από τις διαδηλώσεις. Ο Μουμπάρακ είναι τέτοιος προδότης που θα μπορούσε να σκοτώσει όλο το λαό, αλλά δεν θα μπορούσε να πει όχι στα αφεντικά του.
Ποια είναι συμμετοχή των αναρχικών της ταξικής πάλης; Ποιοι είναι οι σύμμαχοί τους;
Ο αναρχισμός στην Αίγυπτο δεν αποτελεί μεγάλη τάση. Μπορείτε να βρείτε μερικούς αναρχικούς, αλλά δεν είναι μια μεγάλη τάση ακόμα. Οι αναρχικοί στην Αίγυπτο συμμετέχουν και στις διαδηλώσεις και στις λαϊκές επιτροπές για την υπεράσπιση των δρόμων από τους κακοποιούς. Οι αναρχικοί στην Αίγυπτο φέρνουν κάποια ελπίδα σε αυτά τα συμβούλια. Οι σύμμαχοι των αναρχικών στην Αίγυπτο είναι οι μαρξιστές, φυσικά. Δεν είμαστε πλέον τώρα σε ιδεολογική διαμάχη. Ολόκληρη η αριστερά καλεί σε ενότητα και δεν υπάρχουν διαμάχες. Οι αναρχικοί στην Αίγυπτο είναι μέρος της αριστεράς.
Ποιες μορφές αλληλεγγύης μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ των επαναστατών στην Αίγυπτο και των επαναστατών στη «Δύση;" Τι μπορεί να γίνει άμεσα και τι πρέπει να κάνουμε σε μακροπρόθεσμη βάση;
Το πιο δύσκολο εμπόδιο που συναντά το αιγυπτιακό επαναστατικό μέτωπο είναι η διακοπή της επικοινωνίας. Οι δυτικοί επαναστάτες πρέπει να ασκήσουν πίεση στις κυβερνήσεις τους να αποτρέψουν το αιγυπτιακό καθεστώς από το να κάνει αυτό. Αυτό για τώρα, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει τι θα συμβεί σε μακροπρόθεσμη βάση. Εάν η επανάσταση νικήσει τότε οι δυτικοί επαναστάτες πρέπει να οικοδομήσουν την αλληλεγγύη με τους Αιγύπτιους συντρόφους τους εναντίον μιας αναμενόμενης επίθεσης των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Εάν η επανάσταση νικηθεί τότε θα ήταν σφαγή για όλους τους Αιγύπτιους επαναστάτες.
Ποια θα είναι τα κύρια καθήκοντα εάν φύγει ο Μουμπάρακ; Έχει γίνει κάποιος προγραμματισμός γι’ αυτό το θέμα σε επίπεδο δρόμου; Τι έχουν προτείνει οι αντικαπιταλιστές επαναστάτες;
Το κύριο καθήκον τώρα, μιλώντας για τα αιτήματα του δρόμου, είναι νέο σύνταγμα και προσωρινή κυβέρνηση και στη συνέχεια εκλογές. Υπάρχουν αρκετοί σχεδιασμοί σχετικά με αυτό το θέμα από πολλές πολιτικές τάσεις εδώ, ειδικά τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Οι αντικαπιταλιστές επαναστάτες δεν είναι τόσοι πολλοί στο Κάιρο. Οι κομμουνιστές, η δημοκρατική αριστερά και οι τροτσκιστές υποστηρίζουν τα ίδια αιτήματα, το σύνταγμα και νέες εκλογές. αλλά εμείς ως αναρχικοί, είμαστε επίσης εναντίον του κεφαλαίου και του κράτους. Εμείς θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τις επιτροπές που έχουν συσταθεί για να προστατεύσουν τους δρόμους πιο ισχυρές, προσπαθώντας να τις μετατρέψουμε σε πραγματικά συμβούλια.
Τι θέλετε να πω στους επαναστάτες στο εξωτερικό;
Αγαπητοί σύντροφοι σε όλο τον κόσμο χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη σας. Μια μεγάλη εκστρατεία αλληλεγγύης και η αιγυπτιακή επανάσταση θα νικήσει.
* Η συνέντευξη αυτή πάρθηκε από Κούρδους αναρχικούς από τη Γερμανία την προηγούμενη βδομάδα και η ηχητική της έκδοση βρίσκεται στη διεύθυνσηhttp://electricrnb.podomatic.com/entry/2011-02-03T00_56..._00?xΕπίσης στην ιστοσελίδα του Yasser Abdullah στη διεύθυνσηhttp://nadimyat.manalaa.netΗ συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο A-Infos στη διεύθυνση http:// www.ainfos.ca/en/ainfos24781.html Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 5 Φλεβάρη 2011.
Με πανό που έγραφε "Egypt and the Arab world. Solidarity for Freedom, Power to the people, No Nations - No Dictators" συγκεντρώθηκε το αντιεξουσιαστικό μπλόκ στο "ΟΧΙ", όπου και ενώθηκε με αυτό των Αιγυπτίων μέχρι την πρεσβεία. Έντονο το αίσθημα αλληλεγγύης και αδελφοσύνης, παλμός με συνθήματα όπως, "η αλληλεγγύη το όπλο των λαών - πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών", "one solution revolution", "power to the people" και άλλα πολλά στα Αραβικά. Μοιράστηκαν αρκετά κείμενα, ενώ υπήρξε ισχυρή αστυνόμευση στην αφετηρία και γύρω απ΄τη πρεσβεία. Συμμετοχή σχετικά μικρή 80-100.
Αλληλεγγύη στις εξεγέρσεις της Αιγύπτου και του αραβικού κόσμου.
Στηρίζουμε την αυριανή πορεία αλληλεγγύης των Αιγυπτίων προς την πρεσβεία της Αιγύπτου. Καλούμε σε συγκέντρωση, ΑΥΡΙΟ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 04/02) η ώρα 01:45 στο roundabout του "ΟΧΙ". ΚΑΤΩ ΤΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ
Οι μεγάλες εξεγέρσεις που ταρακούνησαν τον αραβικό κόσμο στην Υεμένη, την Αλγερία, την Τυνισία και τώρα στην Αίγυπτο, μας εξέπληξαν όλους. Είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα των καιρών μας, στέλνοντας ξεκάθαρα το μήνυμα πως κανένα μέρος στον κόσμο δεν είναι καταδικασμένο να αποτελεί παιχνίδι ενός δικτάτορα στηριζόμενου από ιμπεριαλιστές. Απίστευτα καταπιεστικά καθεστώτα όπως αυτό του Μπεν Αλί, αποδείχτηκαν τελείως αδύναμα απέναντι σε ένα λαό που μάχεται ενωμένος και αποφασισμένος. Οι άνθρωποι που εξεγείρονται είναι νέοι, εργάτες, άνεργοι, φτωχοί, που τώρα διαμορφώνουν το πρόσωπο της περιοχής προκαλώντας ρίγη στις κλίκες της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ.
Ούτε όλα τα όπλα που συγκέντρωσε το καθεστώς του Μουμπάρακ, ούτε η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, κατάφεραν να περιορίσουν το ξέσπασμα των διαδηλώσεων. Αποδεικνύουν τη δύναμη του λαού και της εργατικής τάξης όταν ενώνονται, την πολιτική ικανότητα καθημερινών ανθρώπων να οικοδομούν οργανισμούς δυαδικής εξουσίας με καθαρά ελευθεριακό ένστικτο, και αποδεικνύουν στον κόσμο ότι ζούμε σε καιρούς επαναστατικών αλλαγών. Είχαμε έναν σύντομο διάλογο με τον σύντροφο και φίλο μας Mazen Kamalmaz από τη Συρία, εκδότη του αραβικού αναρχικού μπλογκ Ahewar, που μιλά για τη σημασία αυτής της θαυμάσιας πολιτικής εξέλιξης.
1) Μοιάζει σαν τελείως ξαφνικά μαζικά κύματα διαμαρτυριών να ταρακουνούν τα θεμέλια πολυετών αραβικών καθεστώτων στον αραβικό κόσμο…υπήρχαν κάποια σημάδια ότι θα προέκυπταν αυτές οι διαμαρτυρίες;
- Αυτό είναι ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία του επαναστατικού κύματος που εξαπλώνεται στον αραβικό κόσμο, χτύπησε ακριβώς όταν κανείς δεν το περίμενε. Λίγες μόνο μέρες πριν τις μαζικές διαδηλώσεις στην Αίγυπτο, η Χίλαρι Κλίντον διακήρυξε τη σταθερότητα της Αιγυπτιακής κυβέρνησης, ενώ τώρα τίποτα στην περιοχή δεν είναι σταθερό: οι μάζες είναι εξεγερμένες και παντού τα καταπιεστικά καθεστώτα φοβούνται τα χειρότερα. Υπάρχουν σε αυτά τα μεγάλα γεγονότα κοινά χαρακτηριστικά που δεν είχαν παρατηρήσει τα καθεστώτα, οιι αξιωματούχοι ακόμη κι οι διανοούμενοι, όπως ο θυμός που βρισκόταν κρυμένος εκεί, φιμωμένος από την καταπίεση των Κρατών, τη φτώχεια και την ανεργία που αυξάνονταν παντού… τοπικές και φιλοδυτικές, σκέφτηκαν πως αυτός ο θυμός θα μπορούσε να κρατηθεί υπό έλεγχο. Τώρα γνωρίζουμε πόσο λάθος έκαναν…
2) Ποιά είναι η σημασία της φυγής του Μπεν Αλί από την Τυνησία;
- Είναι το πρώτο βήμα του χείμαρρου που θα ακολουθήσει. Σήμαινε πως ο λαός, ο εξεγερμένος λαός, μπορεί να αψηφήσει την καταπίεση και να νικήσει. Είναι πολύ νωρίς ακόμη να μιλήσουμε για την τελική λύση, είναι ακόμη όλα μπερδεμένα τώρα, οι άνθρωποι όμως συνειδητοποίησαν την πραγματική τους δύναμη και είναι ακόμη στους δρόμους, έτσι είναι ακόμη πολλά τα ενδεχόμενα εξέλιξης του αγώνα.
3) Πού εξαπλώνεται τώρα η εξέγερση; Ποιες χώρες αντιμετωπίζουν μαζικούς ξεσηκωμούς;
-Τώρα μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως η συνέχεια θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε. Ίσως η Αλγερία , η Υεμένη και η Ιορδανία να είναι επόμενες, αλλά θα πρεέπι να έχουμε υπ’ όψη πως μια αιγυπτιακή επανάσταση θα είχε μεγάλη επίδραση παντού, πέρα από τις χειρότερες προσδοκίες όλων των δικτατόρων και των υποστηρικτών τους οπουδήποτε.
4) Ποιά είναι η άμεση επίδραση μιας επανάστασης στην Αίγυπτο, το δεύτερο μεγαλύτερο αποδέκτη αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στον κόσμο;
-Η Αίγυπτος είναι η μεγαλύτερη χώρα της Μέσης Ανατολής και ο στρατηγικός της ρόλος είναι πολύ σημαντικός. Είναι ένα από τα βασικά στηρίγματα της πολιτικής των Η.Π.Α. στη Μέση Ανατολή. Ακόμη κι αν το παλιό καθεστώς επιβίωνε για λίγο καιρό ή ακόμη κι αν το νέο καθεστώς ήταν φιλοαμερικάνικo, η πίεση των μαζών θα είναι πάντα παρούσα από εδώ και πέρα. Με μια λέξη, οι Η.Π.Α., ο κυριότερος υποστηρικτής του τωρινού καθεστώτος, θα υποφέρουν πολύ από την εξέγερση του αιγυπτιακού λαού.
5) Ποιός υπήρξε ο ρόλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε αυτές τις διαμαρτυρίες; Ποιός ο ρόλος της παλιάς φρουράς της αριστεράς;
Κάτι πολύ σημαντικό με αυτές τις διαδηλώσεις και τον ξεσηκωμό, είναι ότι προέκυψαν τελείως αυθόρμητα με πρωτοβουλία του λαού. Είναι αλήθεια ότι στην πορεία ήλθαν και διάφορα πολιτικά κόμματα, όμως στο μεγαλύτερο βαθμό ήταν μια έκφραση της αυτόνομης δράσης των μαζών. Αυτό ισχύει και για τις ισλαμιστικές πολιτικές ομάδες. μπορεί τώρα να σκέφτονται ότι οι εκλογές θα τους έφερναν στην εξουσία, αυτό όμως είναι δύσκολο με τις εξεγερμένες μάζες στους δρόμους. Νομίζω πως οι μάζες θα αρνηθούν έμπρακτα την υποταγή σε οποιαδήποτε καταπιεστική εξουσία πλέον, ακόμη κι αν αυτό συνέβαινε όμως, οι άνθρωποι δεν θα δεχόντουσαν αυτήν τη φορά να είναι απλά υποκείμενα, κυρίως έχοντας φρέσκιες ακόμη τις ζωογόνες αναμνήσεις από αυτήν την κορύφωση ελευθερίας που πέτυχαν με τον αγώνα τους. Καμία δύναμη δε θα μπορούσε πλέον να τους υποτάξει εύκολα σε οποιοδήποτε είδος καταπιεστικού καθεστώτος.
Κάτι ακόμη που πρέπει να κρατάμε υπ΄όψη, είναι ότι με τις επαναστάσεις οι άνθρωποι γίνονται πιο δεκτικοί σε ελευθεριακές και αναρχικές ιδέες, και πως η κυρίαρχη ιδέα των καιρών θα είναι η ελευθερία όχι ο αυταρχισμός. Κάποιες από τις σταλινικές ομάδες απλά αντιπροσωπεύουν το άσχημο πρόσωπο του εξουσιαστικού σοασιαλισμού.. Για παράδειγμα, το πρώην Κομμουνιστικό Κόμμα Τυνησίας μετείχε μαζί με αυτό του Μπεν Αλί στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά την ανατροπή του ίδιου του Μπεν Αλί! Μία άλλη εξουσιαστική ομάδα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Τυνήσιων Εργατών, συμμετείχε δραστήρια στις διαδηλώσεις, εκθέτοντας όμως με αυτόν τον τρόπο απλά τις αντιφάσεις του : Τη στιγμή της απόδρασης του Μπεν Αλί καλούσε σε σχηματισμό τοπικών συμβουλίων και επιτροπών για την υπεράσπιση της εξέγερσης, για να υπαναχωρήσει πολύ σύντομα καλώντας για νέα εθνοσυνέλευση και κυβέρνηση. Στην Αίγυπτο συμβαίνει σχεδόν το ίδιο, υπάρχουν ρεφορμιστικές αριστερές ομάδες όπως το Προοδευτικό Συνδικαλιστικό Κόμμα και κάποιες ακόμη ομάδες της επαναστατικής εξουσιαστικής αριστεράς.
Δεν μπορώ να είμαι ακριβής για το ρόλο των αναρχικών και άλλων ελευθεριακών – υπάρχει μια αυξανόμενη τάση συμβουλιακών κομμουνιστάν παράαληλα με τη δική μας την αναρχική – λόγω της έλλιψης επικοινωνίας με τους συντρόφους μας εκεί, πρέπει όμως να τονίσω αυτό που είπα πριν : ότι αυτές οι εξεγέρσεις έγιναν κυρίως από τον ίδιο το λαό. Στην Τυνησία, τα δυνατά τοπικά συνδικάτα έπαιξαν μεγάλο ρόλο στα τελευταία στάδια της εξέγερσης.
Θέλω να μιλήσω πιο λεπτομερειακά για τις τοπικές επιτροπές που σχημάτισε ο λαός, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις της επαναστατικής δράσης του. Για την αντιμετώπιση των λεηλασιών που ξεκίνησαν κυρίως από τους πρώην ασφαλίτες, ο λαός σχημάτισε αυτές τις επιτροπές ως πραγματικά δημοκρατικούς θεσμούς πραγματικά ανταγωνιστικούς στην εξουσία της κυρίαρχης ελίτ και των εξουσιαστικών θεσμών της…Στην Αίγυπτο τώρα υπάρχουν δύο κυβερνήσεις- οι τοπικές επιτροπές και αυτή του Μουμπάρακ που κρύβεται πίσω από τα τανκς και τα πολυβόλα του στρατού της. Αυτό συμβαίνει σε μια περιοχή συνηθισμένη στις δικτατορίες και τον αυταρχισμό…αυτό είναι το μεγαλειώδες με τις επαναστάσεις, μετασχημαυίζουν τον κόσμο τόσο γρήγορα. Αυτό δε σημαίνει ότι ο αγώνας κερδήθηκε. Αντιθέτως, σημαίνει ότι ο πραγματικός αγώνας μόλις ξεκίνησε.
6) Συνοψίζοντας, πώς ερμηνεύεις τα τελευταία γεγονότα; Τί πιστεύεις ότι συμβολίζουν;
Αυτό είναι το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, οι μάζες ξεσηκώνονται, η ελευθερία τους διακυβεύεται, οι τύραννοι τρέμουν, είναι σίγουρα, το ξεκίνημα ενός νέου κόσμου..
από τα αγγλικά: http://anarkismo.net/article/18645?userlanguage=gr&save_prefs=true
