Έχουν περάσει πάνω από 4 χρόνια από το πρωινό της 16ης Γενάρη του 2006 όταν ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης συνελήφθη βαριά τραυματισμένος από τις σφαίρες των μπάτσων μετά από μια ληστεία στην Εθνική Τράπεζα στην οδό Σόλωνος στην Αθήνα.
Ο σύντροφος υπερασπίστηκε απ' την πρώτη στιγμή την επιλογή του να απαλλοτριώσει μια τράπεζα, χωρίς δηλώσεις μετάνοιας και με σαφήνεια ως προς τα κίνητρα και τις προθέσεις του. Νοηματοδότησε την πράξη του ως μια στιγμή της κριτικής και της δράσης του ενάντια στο σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης, ενάντια στον αντικοινωνικό ρόλο των τραπεζών και ως μέρος του πολύμορφου κοινωνικού αγώνα, ως άλλο ένα κομμάτι στο πάζλ των προσωπικών και κινηματικών του επιλογών. Επιπλέον, μέσα στην άθλια πραγματικότητα της φυλακής επέλεξε απ' την αρχή να σταθεί με αξιοπρέπεια και δυναμισμό. Συμμετείχε σε όλους τους αγώνες των κρατουμένων, προχώρησε σε απεργίες πείνας και αποχές συσσιτίου τόσο σε ένδειξη αλληλεγγύης προς άλλους κρατούμενους, όσο και για να διεκδικήσει του όρους της επιβίωσης και ύπαρξής του σε αυτή τη δύσκολη θέση του εγκλείστου.
Με αφορμή το εφετείο του Γιάννη Δημητράκη στις 6/12/2010 θελήσαμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, και να του στείλουμε τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς. Το πανό που εικονίζεται στη φωτογραφία κρεμάστηκε στην Πλ. Φανερωμένης μετά το τέλος της πορείας για την εξέγερση του Δεκέμβρη.
Ενημέρωση από το εφετείο: Λόγω της μεταγωγής του από τον Δομοκό δεν είχε προλάβει να μιλήσει με τους δικηγόρους του. Η αίτηση για αναβολή απορρίφθηκε και η δίκη έγινε κανονικά. Ο σύντροφος ξανακαλείται στο εφετείο την δευτέρα 13 του μήνα όπου θα παρθεί η τελική απόφαση. Μέχρι τη δευτέρα θα ξαναμεταφερθεί στις φυλακές Δομοκού.
