Ενοικιάζονται Εργαζόμενοι

Το καπιταλιστικό σύστημα δημιούργησε την «αγορά εργασίας». Οι καπιταλιστές κινούνται ως αγοραστές εργατικής δύναμης. Ο εργάτης παράγει πολύ παραπάνω για τον καπιταλιστή σε σχέση με αυτά που ο καπιταλιστής ξοδεύει για την αγορά της εργατικής δύναμης, των πρώτων υλών και των μέσων παραγωγής. Προκύπτει λοιπόν η υπεραξία.  Λειτουργιά που βασίζεται στην μετατροπή του εμπορεύματος σε χρήμα και του χρήματος πάλι σε εμπόρευμα στην οποία όμως το χρήμα αυξάνει συνεχώς.

Οι καπιταλιστές υπάρχουν χάριν της υπεραξίας έτσι με την πρόοδο των χρόνων βρίσκουν όλο και περισσότερες αφορμές για την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων  των εργαζομένων όπως σημειώνεται το τελευταίο διάστημα, με πρόσχημα την «οικονομική κρίση». Υπό την απειλή της απόλυσης και τον εφιάλτη της ανεργίας καλούνται εκβιαστικά οι εργαζόμενοι να  αποδεχτούν ατομικές συμβάσεις εργασίας, μετατροπής βασικών όρων της εργασιακής σχέσης όπως τα ελαστικά ωράρια εργασίας (περικοπή ωρών εργασίας) με αντίστοιχη ή μεγαλύτερη αποκοπή αποδοχών. Αυτές οι «ατομικές συμφωνίες», που επιβάλλονται από τον εργοδότη, έχουν εξαιρετικά δυσμενή αποτελέσματα για τον εργαζόμενο, αφού ουσιαστικά μετατρέπουν τη μόνιμη σε μερική ή σε «εκ περιτροπής» εργασία και οδηγούν στην απώλεια εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Είναι γεγονός πως το φαινόμενο της ενοικίασης εργαζομένων τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Πολλές εταιρίες (ειδικά εργοληπτικές) με το πρόσχημα ανάληψης συγκεκριμένου έργου προσλαμβάνουν εργαζόμενους τους οποίους  τους χρησιμοποιούν ως τη λήξη  του έργου με συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης. Και ενώ συμβάλουν τα μέγιστα στα υπέρογκα κέρδη των εταιριών με πενιχρές αποδοχές και σε πολλές περιπτώσεις παροχές πολύ λιγότερες από αυτές που περιγράφονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ουσιαστικά όμως εργάζονται στην ίδια θέση για πολλά έτη χωρίς να απολαμβάνουν μέρος αυτού που παρήγαν λόγο της απόλυσης και της επαναπρόσληψης τους σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Άλλη μια κατηγορία εργαζομένων που βιώνει με παρόμοιο τρόπο τον εργασιακό εξευτελισμό είναι αυτή τον ξενοδοχοϋπαλλήλων. Όπου οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται κατά τις καλοκαιρινές περιόδους με των κατώτατο μισθό στην καλύτερη των περιπτώσεων και απολύονται με το πέρασμα της περιόδου αυτής για να επαναπροσληφθούν την επόμενη χρονιά πάλι με τον ίδιο άθλιο μισθό,  όπως φυσικά και σε τόσα άλλα επαγγέλματα αφού οι τακτικές αυτές έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρο σχεδόν τον ιδιωτικό τομέα.

Ο εργασιακός μεσαίωνας επιστρέφει …

Στην περίοδο του μεσαίωνα οι άνθρωποι εξαναγκάζονταν να δουλέψουν κάτω από την απειλή της αφαίρεσης της ζωής τους. Στις μέρες μας αντικαταστάθηκε από τις αόρατες αλυσίδες που δένουν τους ανθρώπους με τους χώρους εργασίας, όπως ο πραγματικός φόβος της πείνας, της φυλάκισης λόγω των χρεών τους, είτε των πλαστών υλικών αναγκών που τόσο μεθοδικά του δημιούργησαν. Ο άνθρωπος όπως στον μεσαίωνα έτσι και σήμερα συνεχίζει να βρίσκετε σε μια κατάσταση υποδούλωσης, συμβιβασμού, καθημερινής εξαθλίωσης , στερώντας του τη χαρά της δημιουργίας, της ελεύθερης συνύπαρξης, την αυτοδιαχείριση των αναγκών της ίδιας του της ζωής. Η εργασιακή αυτή υποδούλωση του ανθρώπου μπορεί να ονομαστεί  εύστοχα και σαν μισθωτή σκλαβιά.

από: http://adespotoisyntrofoi.wordpress.com/

Το τελευταίο δέντρο αφήστε το για να κρεμαστείτε...

Αναρτήθηκε πανό από σύντροφους που γράφει "Το τελευταίο δέντρο αφήστε το για να κρεμαστείτε - δολοφόνοι".  Κάτοικοι της εντός των τειχών Λευκωσίας έβαλαν λουλούύδια και φυτά και έγραψαν συνθήματα πάνω σε χαρτόνια ενάντια στην αποκοπή των δέντρων και την ανάπλαση.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Ξεκίνημα (της λεηλασίας) με αποψίλωση

Όσοι περνούσαν σήμερα από την πλατεία Ελευθερίας αντίκρισαν την λεηλασία,καθώς στο πλαίσιο των έργων ανάπλασης, συνεργεία  προχώρησαν στην αποκοπή των τεράστιων δέντρων, που βρίσκονταν στο δημοτικό πάρκο

Oι «αρμόδιοι» και οι €π€νδυτ€ς λαλούν : αναγκαίο κακό η συγκεκριμένη κίνηση, για να προχωρήσει η πολυαναμενόμενη εκτρωματική ανάπλα$η της πλατείας Ελευθερίας στο κεντρικότερο σημείο της πρωτεύουσας.Το πράσινο εθυσιάστηκε/θα θυσιαστεί στο βωμό του κέρδους.

                                              

                                      ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ,ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  

http://www.islandanarchy.com/t2408-topic

Αντιεκλογικά γραφικά

 Από τους αδέσποτους, http://adespotoisyntrofoi.wordpress.com/

Από συντρόφους στη Λευκωσία

Δεν ψηφίζω, είμαι εργάτης

Το παρακάτω μανιφέστο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε από τον αναρχικό συνδικαλιστή Σταύρο Κουχτσόγλους στην επαναστατική συνδικαλιστική εφημερίδα «Άμυνα» (του Ηρακλή Αποστολίδη), με αφορμή τις αστικές εθνικές εκλογές του 1920. Ο Σταύρος Κουχτσόγλους είναι μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελλαδικού και διεθνούς αναρχικού κινήματος. Δραστηριοποιήθηκε στο εργατικό κίνημα κυρίως στις πόλεις της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας, της Αθήνας και του Βόλου. Στην Αλεξάνδρεια συσχετίστηκε με το γνωστό Ιταλό αναρχικό Ερρίκο Μαλατέστα. Το κείμενο αποτελεί προδημοσίευση από το βιβλίο για το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα των εκδόσεων «Ούτε Θεός–Ούτε Αφέντης». 

Παρήλθεν ήδη αιώνας αφʼ ότου οι αστοί εφεύρων το μέσον της ψήφου, δια να καταπνίγουν διʼ αυτού τους πόθους του λαού, και να τον κρατούν στην αθλιότητα, τούτου, επί τόσα έτη να κάμουν να πιστέψη ότι αυτός – ο πεινασμένος, ο κουρελιάρης, ο άθλιος – είνε ο Κυρίαρχος, αυτοί δε οι υπηρέται του. Και επί 120 έτη τώρα πίστευα κʼ εγώ ο εργάτης – βιομήχανος ή αγρότης – το ψεύδος των αυτό ως αλήθειαν την κοροιδίαν τους αυτήν ως σοβαρότητα. Και ετυραννήθην παντοιοτρόπως, και εβασανίσθην επί γενεάς γενεών δια να φέρω «τους καλυτέρους» εις τα πράγματα, όπως με υπηρετήσουν, και οι εκλεκτοί μου αυτοί υπηρέται, ερχόμενοι στα πράγματα, πρώτον μέλημα είχαν πάντοτε πως να με βυθίσουν περισσότερον μέσα στο βούρκο της αθλιότητος, απολαμβάνοντες εκ της δυστυχίας μου και ζώντες εκ του θανάτου μου. 

Αρκεί πλέον ως εδώ. Παύω πλέον του να έχω τον τίτλον του Κυριάρχου με υπηρέτας. Δεν θέλω κανενός την υπηρεσίαν, διότι απεφάσισα να υπηρετήσω ο ίδιος τον εαυτόν μου. Διʼ ο αποφασίζω και λέγω. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι ενόησα πλέον ότι όλοι – Μοναρχικοί, Συνταγματικοί, Δημοκράται, Σοσιαλισταί κλπ – είνε ψεύτες, και ότι όλοι αυτοί, θέλοντες να εργασθούν, προσφέρονται προθύμως να με υπηρετήσουν δήθεν, πράγματι δε να απολαύσουν αυτοί εκ των στερήσεών μου και να ζήσουν ευτυχείς αυτοί καθʼ όλην των την ζωήν εις βάρος μου, αναγκάζοντες εμένα να εργάζομαι διά να διατάσσουν αυτοί και να καρπούνται αυτοί. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι δεν θέλω πλέον να εκλέγω με τα χέρια μου τους τυράννους μου, επικυρώνων ούτω κάθε τετραετίαν δια της εφευρέσεώς των – της ψήφου – το επαχθές αυτό κοινωνικόν Συμβόλαιον, το οποίον με συγκρατεί μέσα στην απόγνωσιν, στον μαρασμόν και στον θάνατον. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι δεν θέλω πλέον να τρέχω κάθε 4ετίαν, σα σκύλος να εκλέξω δια της κάλπης, εγώ ο ίδιος τους τυράννους που θα λάβουν ενεργόν μέρος εις την λειτουργίαν του συστήματος αυτού, δια να κατασυντρίψουν τους αδυνάτους εάν ζητήσουν λίγο ψωμί στην πείνα τους, πληρώνων, εγώ, αυτούς διά το αποτρόπαιόν των έργον με χρήμα, με προνόμοια, με τιμάς. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι έπαυσα να περιμένω πλέον την σωτηρίαν μου από το θαύμα της ψήφου μου. Πέρασε η εποχή των θαυμάτων, των μάγων, των αγίων, των πνευματιστών, της ψήφου. Σπάζω το κομβολόγιον αυτό των θαυμάτων και αναλαμβάνω την πρωτοβουλίαν μου, οργανούμενος οικονομικώς και μακράν από την πολιτικήν σαπίλαν των επιτηδείων, ως ενοήσας πλέον ότι η χειραφέτησίς μου θα συντελεσθή τότε μόνον και θα επιδοθώ ο ίδιος πλέον – δια της οργανώσεώς μου – εις την αποκατάστασιν της θέσεώς μου. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι θέλω την εξαφάνισιν πλέον του αισχρού τούτου εμπορίου όπου, οι άνθρωποι αναγκάζονται να πουλούν τα χέρια τους, την ικανότητά τους, τας γνώσεις των, τα κρέατά τους, τας θυγατέρας των, τους υιούς των, τας οικογενείας των, τας φιλίας των, και να τους εκμεταλλεύωνται οι τραπεζίται, οι έμποροι, οι βιομήχανοι, οι μεσίται, η θρησκεία, η γραφειοκρατία, το κράτος, και να εκμεταλλεύεται ο ιατρός τον άρρωστο, ο παπάς τον πεθαμμένο και να τρέχουν όλοι σα στραβοί στον κατήφορο του εξευτελισμού των, προσέχοντες μόνον στο χρήμα, στην φιλοδοξία και στην απόλαυσι του κτηνώδους των εγωισμού. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι θέλω την εξαφάνισιν πλέον αυτού του αγοράζοντος και πωλούντος την χαμοζωήν του, συρφετού που απαρτίζει την σημαρινήν Κοινωνίαν, και την αναδημιουργίαν μιάς νέας και ελευθέρας κοινωνίας δια των οργανώσεών μου, εντός των οποίων και μόνον το άτομον θα εύρη πλήρη την ελευθερία και την αξιοπρέπειάν του. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι εκατάλαβα πλέον ότι αυτοί που παίρνουν μια ετικέττα Ελευθεροφρόνων, Φιλελευθέρων, Σοσιαλιστών κλπ. και κολλούν σαν ψείρες απάνου στην ψώρα μου με την υπόσχεσιν ότι θα την θεραπεύσουν, δεν κάμνουν τίποτε άλλο παρά να αυξάνουν την φαγούρα της, ανοίγοντες βαθύτερα τις πληγές της, να με κρατούν σε μια ελεεινοτάτη κατάστασι από την οποίαν δεν θα απαλλαχθώ παρά μόνον την ημέραν που θα τις πετάξω για πάντα από πάνω μου και θα περιορισθώ προς θαραπείαν μου εις το σανατόριον της οργανώσεώς μου. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι είδα πλέον ότι διʼ αυτού του μέσου διέρχομαι όλην μου την ζωήν στον πισινό του βωδιού μου οργώνοντας την γη, με ένα τίτλο Κυριάρχου, ενώ αυτοί που με παρουσιάζονται ως Εθνικόφρονες, Φιλελεύθεροι, Σοσιαλισταί κλπ. Δια να με υπηρετήσουν δήθεν, απολαμβάνουν όλας τας φυσικάς καλλονάς, ακούουν μουσική αυτοί, την στιγμήν που εγώ ακούω... του βωδιού μου, λούζονται με μυρωδικά αυτοί, την στιγμήν που καθαρίζω εγώ κοπριές, κραιπαλούν αυτοί, την στιγμήν που εγώ μισοπεθαμμένος, βρέχω το ξεροκόμματό μου για να το φάγω. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι ξύπνησα πλέον απʼ τον λήθαργον στον οποίον μʼ εβύθισαν όλοι αυτοί οι τσαρλατάνοι και είδα ότι η φύσις επροίκισε και εμένα όπως κιʼ αυτούς με μυαλό για να το αναπτύξω όσο μπορώΧ με μάτια δια να βλέπω ό,τι ωραίο μʼ αρέσειΧ με αυτιά δια να ακούω όσους ήχους με ευχαριστούνΧ με όσφρησιν δια να μυρίζω ό,τι ευωδιά προτιμώΧ με γεύσι δια να δοκιμάζω ό,τι ουσία με γουστάρειΧ με δόντια, στόμαχον δια να μασσώ και να στέλνω στον στόμαχόν μου όσην ανάγκην έχει τροφήςΧ με πόδια δια να τα διευθύνω και να περπατώ όσο θέλω και με χέρια δια να εργάζωμαι σύμφωνα με την ανάγκην που θα μου παρουσιάζεται προς ικανοποίησιν των ανωτέρω ορέξεών μου. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι όλα αυτά τα όργανα με τα οποία με επροίκισε η φύσις, δια του μέσου αυτού της ψήφου, μου τα καθυπέταξαν οι κατεργαρέοι, και καμμιά κίνησις πλέον δεν μου μένει ελευθέρα. Όλαι μου οι ανάγκαι των ματιών μου, του μυαλού μου, των αυτιών μου, της μύτης μου, των δοντιών μου, του στομάχου μου, των ποδιών μου και των χεριών μου, εξαρτώνται από το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Εθνικοφρόνων, των Φιλελευθέρων, των Σοσιαλιστών και λοιπών βαγαπόντηδων, οι οποίοι προσφέρονται ως υπηρέται δήθεν εμού του Κυριάρχου και με κοροϊδεύουν. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι είνε επάναγκες πλέον να βάλω διά των οργανώσεών μου κάθε κατεργάρη στη θέσι του καταργώ το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» είτε από τον Γούναρην προσφέρεται, είτε από τον Βενιζέλον, είτε από τον Μπριάν, είτε από τον Λένιν. Να «αποφασίζετε και να διατάσσετε» τα τομάρια σας μόνον του λοιπού, διότι ο φυσικός και αληθής νόμος αυτό λέγειΧ κάθε άτομον «να αποφασίζη και να διατάσση» τον εαυτόν του μόνον σύμφωνα με τας ανάγκας του, καθώς και κάθε οργάνωσις σύμφωνα με τας ανάγκας των μελών αυτής. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι η ιστορία με εδίδαξε ότι η Πειθαρχία και η Υπακοή εις το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των άλλων, εμπερικλείουν μέσα των όλην την κακομοιριά μου, την στέρισιν και τον θάνατον όχι μόνον τον ειδικόν μου αλλά και της συζύγου μου και των τέκνων μου, κʼ εκείνων που γεννήθηκαν κʼ εκείνων που θα έχουν το ατύχημα να γεννηθούν, κατερημώνουσαι ούτω ολοκλήρους οικογενείας και ολόκληρα έθνη, προς απόλαυσιν μερικών φιλοδόξων ανοήτων, βαρβάρων αρχομανών, κτηνανθρώπων. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι αντελήφθην καλώς πλέον ότι ένας φυσικός νόμος υπάρχει το Πειθαρχείν και Υπακούειν προς ικανοποίησιν των αναγκών του οργανισμού μου, αι οποίαι ανάγκαι θα γίνουν βεβαίως αισθηταί και από τα λοιπά μέλη της οργανώσεώς μου και θα εκπληρωθούν διʼ αυτής και μόνης. 

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ 

Διότι θέλω να ζήσω ελεύθερος πλέον και την ελευθερία μου αυτήν είνε αδύνατον να μου την δώσουν οι οποιοιδήποτε επιτήδειοι καιροσκόποι δια του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» διʼ αυτό «αποφασίζω και διατάσσω» κʼ εγώ τον εαυτό μου, ίνα οργανούμενος μακράν από κάθε φαυλότητα, επιβάλω προς αυτούς την ελευθερίαν, διά των οργανώσεών μου. Έχω δε την πεποίθησιν, ότι, εάν, ούτω σκεπτόμενος, κάθε εργάτης λάβη την ιδίαν απόφασιν με μένα, εντός ολίγου χρονικού διαστήματος θα δοκιμάσουμε τα καλά αποτελέσματα των ελευθέρων και απηλλαγμένων από κάθε πολιτικήν σαπίλαν οργανώσεών μας.

*Σταύρος Κουχτσόγλους

Ποιος είναι ο καλύτερος Πρόεδρος ή ζήτω ο κανένας Πρόεδρος

Από: Αντρέας Σ. http://andreasfstavrou.blogspot.com/

Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ αφού επέλυσε όλα τα προβλήματα που ταλάνίζουν την κυπριακή κοινωνία στο παρόν, αποφάσισε να καταπιαστεί και με το μέλλον. Δήλωσε λοιπόν πως «θα προτιμούσε έναν αριστερό Τ/Κ για Πρόεδρο,παρά ένανΕ/Κ δεξιό».

Το ζήτημα είναι όντως σοβαρό για τον κάθε εξουσιολάγνο.

Ποιος είναι ο λοιπόν ο πιο κατάλληλος για τη θέση του Προέδρου;

Ο κ. Κυπριανού δε δίνει απάντηση. Απλώς στα πλαίσια της πιο φτηνής προεκλογικής προπαγάνδας θέτει το ψευδο-δίλημμα: Ελληνοκύπριος δεξιός ή Τουρκοκύπριος αριστερός Πρόεδρος;

Το ΑΚΕΛ λοιπόν έχοντας υπερβεί τους εθνικισμούς σαφέστατα υποστηρίζει Τουρκοκύπριο αριστερό παρά Ελληνοκύπριο δεξιό Πρόεδρο. Έτσι για το ΑΚΕΛ το κύριο ζήτημα δεν είναι η εθνοτική καταγωγή αλλά η «ταξική» αναγωγή.

Αντί να αντιπαλεύουν οι εθνότητες να αντιπαλεύουν οι τάξεις ή προσδοκά το ΑΚΕΛ να περάσουμε από την εθνοτική σύγκρουση στην ταξική σύγκρουση. Όλη η φιλοσοφία του ΑΚΕΛ για τη διαδικασία και την επίλυση του κυπριακού προβλήματος στηρίζονται σε αυτή την απλουστευμένη λογική.

Από την πλευρά της γνώσης, αυτές οι προσεγγίσεις ανάγονται στον 19^ο αιώνα και απλώς μεταφέρονται από το ΑΚΕΛ και στον 21^ο αιώνα.

Πέρα από φαντασιακές προσεγγίσεις η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Και εξηγούμαι.

1.Είτε αριστερός είτε δεξιός Πρόεδρος είτε Ελληνοκύπριος είτε Τουρκοκύπριος είτε Αρμένης είτε Κινέζος, το κύριο χαρακτηριστικό του από πολιτική άποψη είναι το γεγονός ότι είναι Πρόεδρος, δηλαδή κατέχει ως ιδιοκτήτης την κρατική εξουσία , τίθεται υπεράνω του νόμου, απολαμβάνει πλούτου και προνομίων και εξυπηρετεί το ατομικό, το κομματικό και των συνδαιτημόνων το συμφέρον.

2.Όποιος και να είναι είναι ο Πρόεδρος η θέση του πολίτη, Ελληνοκύπριου/Τουρκοκύπριου/αριστερού/δεξιού δεν αλλάζει ποσώς. Η θέση των μελών της κοινωνίας είναι η ίδια.Άλλοι αποφασίζουν και άλλοι πληρώνουν.

Επομένως σκασίλα μου για την εθνοτική και ιδεολογική προέλευση του κάθε εξουσιαστή και εκμεταλλευτή της κοινωνίας.

3.Τι σημαίνει αριστερός και τι σημαίνει δεξιός σήμερα; Πέρα από τα παραμύθια που φτιάχνουν οι διακινητές των όρων, ποιο περιεχόμενο αποδίδουν και τι οραματιζόνται σε σχέση με την κοινωνία; Σε σχέση με την πρόσληψη της πολιτικής δεν έχουν καμία διαφορά, αφού υποστηρίζουν το ίδιο πολιτικό σύστημα, το προεδρικό. Σε σχέση με την οικονομία επίσης δεν έχουν καμία διαφορά, γιατί το λεγόμενο κοινωνικό κράτος είναι στόχος και των δύο. Ή το λεγόμενο κοινωνικό κράτος είναι κράτος, γι αυτό και υποστηρίχθηκε και από τους αριστερούς και από τους δεξιούς.

4.Η εμμονή του ΑΚΕΛ στο λεγόμενο προεδρικό σύστημα απλώς επιβεβαιωνει το συντηρητικό και αυταρχικό χαρακτήρα του κόμματος. Γιατί ο λεγόμενος Πρόεδρος είναι κληρονομιά της αγγλικής αποικιοκρατίας, του θεσμού του κυβερνήτη ως απομίμηση του προτύπου του-του απόλυτου Άγγλου μονάρχη. Θεωρώ ντροπή να υπάρχουν πολίτες που να υποστηρίζουν τέτοια πολιτικά συστήματα, κληρονομιά του μεσαίωνα.

5.Γι αυτό και το θεμελιώδες πολιτικό πρόβλημα δεν είναι το είδος του Προέδρου –μονάρχη στην Κύπρο. Το πολιτικό πρόβλημα είναι αν θα συνεχιστει η κληρονομιά της αποικιοκρατίας με το προεδρικό σύστημα. Το πρόβλημα είναι αν θα υπάρχει πρόεδρος και όχι το είδος του προέδρου.

6.Το πιο ανησυχητικό από όλα είναι το γεγονός πως το ΑΚΕΛ πιστεύει πως με μια άλλη διαδικασία συγκρότησης της εξουσίας θα καταστεί δυνατόν να ξεπεραστούν οι εθνοτικές διαφορές. Αυτά είναι φαντασιακές κατασκευές. Αυτό που θα συμβεί είναι ακριβώς το αντίθετο. Η διαδικασία συγκρότησης της εξουσίας όντας εθνοτική, θα μετατρέπει όλα τα υπαρκτά προβλήματα σε εθνοτικές διαφορές.

Οι εθνοτικές διαφορές ήδη ξεπερνιούνται στα πλαίσια της εξέλιξης του κοσμοσυστήματος και οι πολίτες τις αφομοιώνουν σταδιακά. Οι επιλογές του ΑΚΕΛ στηριγμένες σε εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές απλώς θα τις ενισχύσουν και θα τις διαιωνίσουν.

Από την άλλη το ξεπέρασμα των εθνοτικών διαφορών προϋποθέτει τη δημιουργία ενός άλλου συνεκτικού στοιχείου των ανθρώπων, το οποίο θα προσμετρά στον παρόντα χρόνο πιο πολύ. Και το μόνο που μπορεί να ενισχυθεί ως συνεκτικός δεσμός πάνω από εθνότητες, είναι ο πολιτειακός δεσμός. Και αυτή η προοπτική όμως ακυρώνεται από το ΑΚΕΛ , αφού το πολιτικό σύστημα θα παραμείνει το ίδιο, το προεδρικό.

Στα ψευτο-διλήμματα των ολιγαρχικών του ΑΚΕΛ για το είδος του Πρόεδρου, η απάντηση είναι μία: ούτε αριστερό ούτε δεξιός ούτε Ελληνο-ούτε Τουρκο- πρόεδρος. Κανένας πρόεδρος, κανένα προεδρικό σύστημα. Περισσότερη ελευθερία στην κοινωνία μακριά από τους ποικιλόχρωμους προέδρους-δυνάστες και εκμεταλλευτές του λαού.

ΖΗΤΩ Ο ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Δεύτερο τεύχος της εφημερίδας Ανάφεντος

Κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας Ανάφεντος. Ανάφεντος σημαίνει χωρίς αφέντη και το συναντούμε στην κυπριακή τοπολαλιά. Ανάφεντος λεγόταν και η πρώτη αναρχική ομάδα στην Κύπρο που δημιουργήθηκε στις αρχές του ’80. Η εφημερίδα ανάφεντος εκδίδεται σε μηνιαία βάση από την ένωση αναρχικών και τους αδέσποτους και αποτελεί όργανο αντιπληροφόρησης και διάδοσης των ελευθεριακών ιδεών. Τυπώνεται σε παραπάνω από 500 αντίτυπα, και κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι, σε επιλεγμένα καφενεία, περίπτερα και βιβλιοπωλεία. Γίνε συνδρομητής!

Επικοινώνησε μαζί μας:

Λευκωσία - enosi_anarxikon@yahoo.com

και enosi_anarxikon@riseup.net

Λεμεσός - adespotoi.syntrofoi@gmail.com

και adespotoi@riseup.net

Ανάφεντος #1 (Ηλεκτρονική Μορφή)

Η εφημερίδα ανάφεντος, του Μάρτη 2011 σε μορφή pdf:
Ανάφεντος #1

Εισβολής και κατοχής σύνδρομον

απο: Ανείπωτος

Στις 13 Μαΐου το ΚΕΑ (Kίνημα Εθνικής Αντίστασης) καλεί σε πορεία προς την εκκλησία Φανερωμένης διαμαρτυρόμενο ενάντια στην «φιλολαθρομεταναστευτική πολιτική» που ακολουθεί η κυβέρνηση και απαιτώντας το άμεσο κλείσιμο των οδοφραγμάτων, ούτως ώστε να αποτραπεί η διοχέτευση ναρκωτικών και εγκλήματος στις μη κατεχόμενες από τους Τούρκους περιοχές. Το αίτημα αυτό έχει διττή σημασία με την έννοια ότι το ‘μεταναστευτικό’ ζήτημα αναδεικνύεται ως ένα ακόμη θέμα ‘εισβολής και κατοχής’, ως ένα ακόμη άλυτο ζήτημα που μαστίζει και απειλεί και επίσης ότι η διέλευση του κόσμου μέσω των οδοφραγμάτων υποθάλπει τάσεις ανθελληνικές που ενδέχεται να οδηγήσουν σε «ισλαμοποίηση»(!) της νήσου. Το εθνικό (κυπριακό) και το μεταναστευτικό ζήτημα λοιπόν ιδωμένα υπό το πρίσμα ζητημάτων ‘εισβολής και κατοχής’ διαμορφώνουν την πολιτική ατζέντα της εθνικιστικής δεξιάς ή αλλιώς την φερόμενη ως χάραξη εθνικής πολιτικής.

Σε μια περίοδο όξυνσης του κοινωνικού ανταγωνισμού, αύξησης του παγκόσμιου δείκτη φτώχειας ανεργίας και εγκληματικότητας ως άμεσα επόμενα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, το μεταναστευτικό ζήτημα φτάνει να κυριαρχεί την επικαιρότητα και να προβάλλει σαν άλυτο ζήτημα που εκκρεμεί και που με τη σωστή δρομολόγηση μέτρων και χειρισμών, που θα’ ναι πάνω απ’ όλα εθνικοί, είναι δυνατόν να δοθούν λύσεις. Το ζήτημα που τελευταία φαίνεται να διεγείρει τόσο το πατριωτικό αίσθημα των εθνικιστών, περί της όλης διασάλευσης των ηθών που βιώνει η ελληνοκυπριακή νεολαία από τους μετανάστες, έρχεται να συμπληρώσει και να ενισχύσει το αντιτουρκικό μένος που βρίσκει με τη σειρά του έκφραση στο αίτημα για κλείσιμο των οδοφραγμάτων.

Μόνο που αυτή τη φορά η εθνικιστική ρητορική δεν αναλώνεται απλώς στο να καταγγέλλει τους λογής – λογής προδότες ομοσπονδιακούς, δωσίλογους, τουρκόφιλους, αναρχικούς ανθέλληνες-ή ό,τι είθε προκύψει- για ξεπούλημα της πατρίδας στους Τούρκους κλπ. Λαμβάνει χαρακτήρα κοινωνικό διατυμπανίζοντας ότι όλες οι κακές συνήθειες και τα δεινά που περνά η χώρα έχουν χαρακτήρα αμιγώς ισλαμικό και ότι αποσκοπούν στον τελικό αφελληνισμό του τόπου. Αποκαλύπτει ότι το διατεινόμενο αίτημα για έξοδο των λαθρομεταναστών από τη χώρα είναι στην πραγματικότητα αίτημα για εκδίωξη από τη χώρα οποιουδήποτε είναι Μουσουλμάνος στην καταγωγή και άρα φορέας “του κακού και του βλάσφημου”, ότι λαθραίος μετανάστης θεωρείται αυτός που η καταγωγή του είναι από τις χώρες του Ισλάμ ανεξαρτήτως αν αυτός ζει νόμιμα στο έδαφος της κυπριακής δημοκρατίας, επειδή de facto προσβάλλει τα ελληνικά πολιτισμικά πρότυπα. Δείχνει καθαρά ότι οι ‘εθνοφυλετιστές’ είναι επί της ουσίας ρατσιστές όσο και αν προσπαθούν να αποδυθούν τον όρο και να κρατήσουν αποστάσεις από αυτόν.

Η μεθόδευση αντιμεταναστευτικής πολιτικής από την εθνικιστική δεξιά μπορεί να προσεγγιστεί, όπως συνηθίζεται άλλωστε, υπό το φως της διεθνούς συγκυρίας, ότι δηλαδή η ξενοφοβία είναι σύνδρομο παγκόσμιο και ότι ενδημούσε και θα ενδημεί πάντοτε εφόσον η διεθνής αγορά διέρχεται φάσεις κρίσης και κόπωσης. Αυτή η αντίληψη όμως μεταθέτει το ενδιαφέρον μακριά από την εστία της επικαιρότητας. Προσεγγίζει το ζήτημα ολιστικά και γενικόλογα χωρίς να σκύβει στην ρίζα του ζητήματος .

Η εθνικιστική λογική που ανέθρεψε γενιές και γενιές, και θέλει να βλέπει το κυπριακό ζήτημα ως ζήτημα «εισβολής και κατοχής» τώρα αποκτάει μια νέα κοινωνική υφή. Τώρα εισβολέας θεωρείται οποιοσδήποτε μουσουλμάνος ζει εντός Kύπρου, επειδή η παρουσία του απλά διαταράζει τα καθαγιασμένα ελληνικά ήθη και πρότυπα. Τώρα ο αλλοδαπός όντας εισβολέας, δύναται μόνο να κατέχει και όχι απλά να έχει όπως δικαιούται υπό εθνικιστικές περιστάσεις οποιοσδήποτε Ελληνοκύπριος κάτοικος Κύπρου. Τώρα η λογική της παράνομης κατοχής ελληνοκυπριακών περιουσιών από τους Τούρκους εμπλουτίζεται. Φτάνει μάλιστα να ταυτίζεται με το αίτημα για εκδίωξη των μεταναστών (ειδικά των Μουσουλμάνων), γιατί κατέχουν και αποστερούν θέσεις εργασίας από τους Ελληνοκυπρίους και έτσι ευθύνονται για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Κόντρα στις πατριωτικές τους βλέψεις, κόντρα σε οποιαδήποτε μορφή ανισότητας και διάκρισης, εκμετάλλευσης και περιθωριοποίησης αντιτάσσουμε τον αγώνα για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Για μια ζωή χωρίς έθνη, στρατούς και σύνορα. Για μια ζωή χωρίς ενστάσεις.

ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ 13/05/2011

Ενάντια σε καθε ειδους διακρίσεις και διαχωριστικές γραμμές.

Το Φεστιβάλ θα περιλαμβάνει: μουσική,προβολές,θέατρο δρόμου,έκθεση φωτογραφίας, Ζογκλερικά, Kid’s Corner, φαγητό, ποτό και ξεκινά στις 17:00.

Ενημέρωση: το φεστιβάλ αναβλήθηκε για το άμεσο μέλλον!