απο: Ανείπωτος
Στις 13 Μαΐου το ΚΕΑ (Kίνημα Εθνικής Αντίστασης) καλεί σε πορεία προς την εκκλησία Φανερωμένης διαμαρτυρόμενο ενάντια στην «φιλολαθρομεταναστευτική πολιτική» που ακολουθεί η κυβέρνηση και απαιτώντας το άμεσο κλείσιμο των οδοφραγμάτων, ούτως ώστε να αποτραπεί η διοχέτευση ναρκωτικών και εγκλήματος στις μη κατεχόμενες από τους Τούρκους περιοχές. Το αίτημα αυτό έχει διττή σημασία με την έννοια ότι το ‘μεταναστευτικό’ ζήτημα αναδεικνύεται ως ένα ακόμη θέμα ‘εισβολής και κατοχής’, ως ένα ακόμη άλυτο ζήτημα που μαστίζει και απειλεί και επίσης ότι η διέλευση του κόσμου μέσω των οδοφραγμάτων υποθάλπει τάσεις ανθελληνικές που ενδέχεται να οδηγήσουν σε «ισλαμοποίηση»(!) της νήσου. Το εθνικό (κυπριακό) και το μεταναστευτικό ζήτημα λοιπόν ιδωμένα υπό το πρίσμα ζητημάτων ‘εισβολής και κατοχής’ διαμορφώνουν την πολιτική ατζέντα της εθνικιστικής δεξιάς ή αλλιώς την φερόμενη ως χάραξη εθνικής πολιτικής.
Σε μια περίοδο όξυνσης του κοινωνικού ανταγωνισμού, αύξησης του παγκόσμιου δείκτη φτώχειας ανεργίας και εγκληματικότητας ως άμεσα επόμενα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, το μεταναστευτικό ζήτημα φτάνει να κυριαρχεί την επικαιρότητα και να προβάλλει σαν άλυτο ζήτημα που εκκρεμεί και που με τη σωστή δρομολόγηση μέτρων και χειρισμών, που θα’ ναι πάνω απ’ όλα εθνικοί, είναι δυνατόν να δοθούν λύσεις. Το ζήτημα που τελευταία φαίνεται να διεγείρει τόσο το πατριωτικό αίσθημα των εθνικιστών, περί της όλης διασάλευσης των ηθών που βιώνει η ελληνοκυπριακή νεολαία από τους μετανάστες, έρχεται να συμπληρώσει και να ενισχύσει το αντιτουρκικό μένος που βρίσκει με τη σειρά του έκφραση στο αίτημα για κλείσιμο των οδοφραγμάτων.
Μόνο που αυτή τη φορά η εθνικιστική ρητορική δεν αναλώνεται απλώς στο να καταγγέλλει τους λογής – λογής προδότες ομοσπονδιακούς, δωσίλογους, τουρκόφιλους, αναρχικούς ανθέλληνες-ή ό,τι είθε προκύψει- για ξεπούλημα της πατρίδας στους Τούρκους κλπ. Λαμβάνει χαρακτήρα κοινωνικό διατυμπανίζοντας ότι όλες οι κακές συνήθειες και τα δεινά που περνά η χώρα έχουν χαρακτήρα αμιγώς ισλαμικό και ότι αποσκοπούν στον τελικό αφελληνισμό του τόπου. Αποκαλύπτει ότι το διατεινόμενο αίτημα για έξοδο των λαθρομεταναστών από τη χώρα είναι στην πραγματικότητα αίτημα για εκδίωξη από τη χώρα οποιουδήποτε είναι Μουσουλμάνος στην καταγωγή και άρα φορέας “του κακού και του βλάσφημου”, ότι λαθραίος μετανάστης θεωρείται αυτός που η καταγωγή του είναι από τις χώρες του Ισλάμ ανεξαρτήτως αν αυτός ζει νόμιμα στο έδαφος της κυπριακής δημοκρατίας, επειδή de facto προσβάλλει τα ελληνικά πολιτισμικά πρότυπα. Δείχνει καθαρά ότι οι ‘εθνοφυλετιστές’ είναι επί της ουσίας ρατσιστές όσο και αν προσπαθούν να αποδυθούν τον όρο και να κρατήσουν αποστάσεις από αυτόν.
Η μεθόδευση αντιμεταναστευτικής πολιτικής από την εθνικιστική δεξιά μπορεί να προσεγγιστεί, όπως συνηθίζεται άλλωστε, υπό το φως της διεθνούς συγκυρίας, ότι δηλαδή η ξενοφοβία είναι σύνδρομο παγκόσμιο και ότι ενδημούσε και θα ενδημεί πάντοτε εφόσον η διεθνής αγορά διέρχεται φάσεις κρίσης και κόπωσης. Αυτή η αντίληψη όμως μεταθέτει το ενδιαφέρον μακριά από την εστία της επικαιρότητας. Προσεγγίζει το ζήτημα ολιστικά και γενικόλογα χωρίς να σκύβει στην ρίζα του ζητήματος .
Η εθνικιστική λογική που ανέθρεψε γενιές και γενιές, και θέλει να βλέπει το κυπριακό ζήτημα ως ζήτημα «εισβολής και κατοχής» τώρα αποκτάει μια νέα κοινωνική υφή. Τώρα εισβολέας θεωρείται οποιοσδήποτε μουσουλμάνος ζει εντός Kύπρου, επειδή η παρουσία του απλά διαταράζει τα καθαγιασμένα ελληνικά ήθη και πρότυπα. Τώρα ο αλλοδαπός όντας εισβολέας, δύναται μόνο να κατέχει και όχι απλά να έχει όπως δικαιούται υπό εθνικιστικές περιστάσεις οποιοσδήποτε Ελληνοκύπριος κάτοικος Κύπρου. Τώρα η λογική της παράνομης κατοχής ελληνοκυπριακών περιουσιών από τους Τούρκους εμπλουτίζεται. Φτάνει μάλιστα να ταυτίζεται με το αίτημα για εκδίωξη των μεταναστών (ειδικά των Μουσουλμάνων), γιατί κατέχουν και αποστερούν θέσεις εργασίας από τους Ελληνοκυπρίους και έτσι ευθύνονται για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.Κόντρα στις πατριωτικές τους βλέψεις, κόντρα σε οποιαδήποτε μορφή ανισότητας και διάκρισης, εκμετάλλευσης και περιθωριοποίησης αντιτάσσουμε τον αγώνα για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Για μια ζωή χωρίς έθνη, στρατούς και σύνορα. Για μια ζωή χωρίς ενστάσεις.
